Onlangs zag ik een reactie op Linkedin staan dat quotes ‘uit’ zijn. Dat kan zijn door de overvloed aan plaatsen waar ze tegenwoordig worden gebruikt, maar volgens mij zijn quotes juist ‘tijdloos’ en ‘hip’, hetgeen van veel oeuvres niet gezegd kan worden. Een quote van Simon Vestdijk? Prima! De hele Anton Wachter cyclus van dezelfde auteur lezen? Prachtig, maar wie doet dat nog? Het werk van Marcel Proust integraal gelezen? Gelooft u het zelf? De grootste kenner van Proust in Frankrijk moest zelfs toegeven dat niet gedaan te hebben. Wie weet zet juist dan een quote een lezer aan zich eens verder te interesseren voor het werk van de beste man.

Niet alleen daarom, maar gewoon omdat het leuk is, ben ik vorige week begonnen met het plaatsen van quotes uit mijn eigen oeuvre. Niet alleen quotes van mijzelf overigens, maar gewoon quotes die in mijn werk zijn opgenomen om zaken te verduidelijken, illustreren of gewoon omdat ze in het werk passen. De komende tiijd zal ik uit mijn 11 boekpublicaties en zo’n 500 artikelen quotes blijven publiceren. Tegen de stroom in waarschijnlijk, maar is dat sowieso niet kenmerkend voor mijn werk? De quotes zijn dagelijks terug te vinden op mijn Instagram account Het labyrint van de ziel. (genoemd naar mijn laatste publicatie)

Bijgaand de quotes 1-3

‘Als je wilt dat iets NIET verandert, dan moet je een commissie oprichten’
Paus Fransiscus. Uit: De Managementmonolgen, blz. 11.
(NB vlak daarna richt hij zelf een commissie op…waar we nloit meer iets over hebben gehoord;-))

‘Verwondering is een grote “gelukkig maker” en het kost niets behalve interesse hebben en belangstelling tonen. In mensen, dieren, dingen.’
Uit: levensgenieter Dio tegen Jason in Het labyrint van de ziel, p. 179.

‘Commitment: een vrijwillig aangegane, maar niet vrijblijvende afspraak of belofte’
Uit: Commitment, Gyuri Vergouw

NB ik zocht naar een goede definitie van het begrip commitment, maar zelfs Van Dale gaf toentertijd ‘Commitment =….Commitment’. Dus ben ik zelf maar aan de slag gegaan. De definitie doet het goed bij eenieder die zoekt naar betrokkenheid en bevlogenheid die verder gaat dat mooie beloften. Afspraak is afspraak, anyone?

NB 2 De genoemde boeken zijn nog overal in Nederland en Vlaanderen on- en offline verkrijgbaar, bijvoorbeeld hier: https://www.boom.nl/auteur/110-1618_Vergouw

Over gedragsverandering in organisaties

“Het ziet er in pak heel netjes uit, maar wat gebeurt er echt achter de schermen? Het gaat erom het vreemde gedrag te herkennen”

Een citaat uit mijn artikel De duistere kant van sportorganisaties – Over gedragsverandering in de sport; 26 januari 2016; op de veelgelezen site SportKnowHowXL

Het nieuws rondom grensoverschrijdend gedrag binnen de redactie van Studio Sport geeft aan dat geen enkele organisatie gevrijwaard is van dergelijke uitspattingen. Hoewel nadere duiding nog zeer gewenst lijkt, wordt de algemene teneur van het artikel over de situatie bij de belangrijkste sportredactie op televisie wel door menigeen gedeeld.

Enkele jaren geleden, liefst zeven welgeteld, schreef ik speciaal voor SportKnowHow XL een column over de (vele) misstanden binnen de sport. Denk niet dat ik mij er populairder mee heb gemaakt binnen de sector, maar het probleem blijkt wel tijdloos. En er zijn manieren om het aan te pakken, dat ook. Al is het niet eenvoudig zoals wel blijkt uit de vele misstanden die wij ook elders en in andere sectoren zien en te horen krijgen. iedere sector lijkt daarbij eigen kenmerken te hebben.  Als variatie op een thema: ‘Je gaat het pas begrijpen als je het ziet en hoort.’

Ter info het artikel:

https://www.sportknowhowxl.nl/nieuws-en-achtergronden/open-podium/item/100636/

Het boek Het dodo-effect (derde druk) is nog overal verkrijgbaar en/of te bestellen.

Buzinezz.Nl: https://www.businezz.nl/zoeken?q=Vergouw

Managementboek.nl: https://managementboek.nl/boek/9789024403851/het-dodo-effect-over-gedragsverandering-in-organisaties-gyuri-vergouw

Dit is deel 2 van Anders denken in de praktijk. Interview afgenomen door Jan van Galen, journalist en programmamaker, groot kenner van The Beatles en auteur van o.m. In bed met John en Yoko.

Alle managers, gevangen in de dagelijkse ratrace, moeten deze roman dus maar gaan lezen?

Toen ik eraan begon dacht ik vooral aan mannen tussen de 40 en de 60. Maar ik gaf het boek uiteindelijk ook aan een groep proeflezeressen in diezelfde leeftijdscategorie en juist hen sprak het enorm aan. Ze herkenden er blijkbaar hun eigen partner in! Het boek is geschikt voor managers, politici en andere carrièremakers, maar zeker ook voor al hun naasten.

Je grootste succes boekte je tot nu toe met De Strafschop, waarin je de niet-zo- vooruitstrevende voetbalwereld de les las. 20 jaar later word je bij grote wedstrijden door de media nog steeds geraadpleegd als Professor Penalty.

Ja, De Strafschop is inmiddels wel een klassieker te noemen, daar geef ik bijna 22 jaar na publicatie nog veel interviews en lezingen over. Niet alleen in Nederland overigens, het is echt wereldwijd gegaan. Het was anders denken zonder dat ik het toentertijd zelf nog besefte. Als econoom was ik redelijk goed in het vak statistiek. Als een soort van hobby bestudeerde is sportstatistieken, vooral uit het voetbal. Ik zag grote verschillen tussen bijvoorbeeld Duitsland en Tsjechië enerzijds en Nederland en Engeland anderzijds als het gaat om het scoren van penalty’s. Het verschil bedroeg echt tientallen procenten. Dat verklaar je niet met stress of angst van de spelers, daar moet een andere reden voor zijn. Duitsers of Tsjechen hebben toch ook stress als ze in een uitwedstrijd een penalty moeten nemen? Ik ben op onderzoek uitgegaan, bestudeerde honderden statistieken, las wetenschappelijke artikelen, sprak oud-voetballers als Jan Mulder en Hans van Breukelen. Ik wilde de vraag beantwoorden: kan je op strafschoppen trainen of niet, zelfs als je die onder grote druk moet nemen. Iedereen verklaarde mij bijna voor gek toen ik stelde dat dit juist een must is. Toen precies die Oranjespelers gingen missen van wie ik vooraf had gezegd dát ze zouden gaan missen, stond de wereldpers voor mijn deur.

Je bent ook voorzitter van De Melkweg. Wat doe je daar als andersdenkende?

Ik heb ongeveer 20 jaar ervaring als toezichthouder en bestuurder in de culturele sector, niet alleen bij de Melkweg maar ook als penningmeester bij Paradiso. Dat doe je onbezoldigd. Het is een erebaan, maar niet zonder verplichtingen. We hebben uiterst capabel management voor de dagelijkse gang van zaken en de strategiebepaling, als toezichthouder kijk je vooral naar de continuïteit op de lange termijn en het toezicht op de gang van zaken. Vergis je niet, een organisatie als de Melkweg krijgt maar beperkt subsidie, ongeveer 5 á 6% van de totale begroting. Ik zeg vaak schertsend dat we minder subsidie krijgen dan commerciële bedrijven als KLM, Shell of Booking.com. Dat vraagt ook om out-of-the-box-denken. Als wij ons zakelijk veilig voelen kunnen wij programmeren wat wij mooi en van belang vinden, al levert het nauwelijks geld op. Zo kunnen we kansen blijven bieden aan talentvolle artiesten, die vaak enkele jaren later voor grote zalen optreden. We blijven daardoor vooruitstrevend en talent krijgt bij ons volop de ruimte. Daar zijn wij voor.

Het labyrint van de ziel
Roman / Parabel
Gyuri Vergouw
Uitgeverij V/P
ISBN 978-90-805317-7-2
Prijs € 20,–
Verkrijgbaar bij alle on- en offline boekhandels aangesloten bij het Centraal Boekhuis. Er is ook een E-book beschikbaar, ook in het Engels onder de naam George Fargo.

Bijvoorbeeld bij Boom en Managementboek.

Andersdenkende managementcoach Gyuri Vergouw en zijn magische roman Het labyrint van de ziel

Interview en tekst: Jan van Galen

Als managementadviseur en coach publiceerde Gyuri Vergouw invloedrijke boeken als Sabbatsverlof, Het dodo-effect en De Strafschop. Daarin beschreef hij ontwikkelingen waar vakgenoten het nog nauwelijks over hadden, maar waar even later niemand meer omheen kon. Nu komt deze andersdenkende met de roman Het labyrint van de ziel. Een boek in de geest van spirituele bestellers als De Celestijnse belofte en De alchemist, maar met een heel eigen sfeer en toonzetting.

David Winner Brilliant Orange (Italian Version)

Onderstaand aandacht van de internationale media voor De Strafschop, voor zover bekend. Eerder is op deze partnersite (Strafschop.nl) de aandacht van de Nederlandse pers voor het werk van Gyuri Vergouw a.k.a. Professor Penalty weergegeven.

Opgenomen in boekpublicaties van David Winner (Engels, Duitse, Nederlandse, Italiaanse Versie) en Ben Lyttleton (12 yards, Engelse, Franse, Italiaanse versie)

Tevens in artikelen in:

Frankrijk

So Foot

Denemarken

https://www.tipsbladet.dk/nyhed/generelle/hvad-kahn-sagde-til-lehmann-om-skyttensangst-ved-straffespark

Italië

https://www.ilnapolista.it/2022/12/i-rigori-non-sono-una-lotteria-sono-il-risultato-di-allenamenti-e-approccio-scientifico/

https://www.zazoom.it/2022-12-14/i-rigori-non-sono-una-lotteria-sono-il-risultato-di-allenamenti-e-approccio-scientifico/12076656/

Kroatië

https://telesport.telegram.hr/kolumne/nogomet-narodu/bog-penala/

enzoverder…………..

Wat is er leuker dan om samen met collega auteur en schrijver #SimonvanderVeer een podcast op te nemen over mijn magisch realistische boek Het labyrint van de ziel én over het leven ‘an sich’. Zeker als je dan ook drie songs mag meenemen die in relatie tot jezelf en dit boek staan. Dat werden Heroes van Bowie (Het labyrint gaat tenslotte over een zgn. Hero’s Journey), Silver Lining van First AId Kit (toevallig vorige week nog live in mijn geliefde Melkweg) én Savoir Aimer van Florent Pagny, voor de mooie tekst (die ik zelf had willen schrijven) én het feit dat er ook wel eens chansonniers uit déze eeuw in het zonnetje gezet mogen worden.

Een gesprek over managers en zijn/haar zoektocht naar werk- en levensgeluk, zingeving, onze omgang met de natuur, sjamanen, Griekse goden, goeroes en zo meer. Een boek in de traditie van magisch realistische auteurs als Belcampo en Hubert Lampo. Ik heb met heel veel plezier aan de podcast meegewerkt en deze staat nu online. Ik hoop dat mijn lezers er net zoveel plezier aan beleven als ik enige tijd geleden bij het maken ervan. een podcast over levensvragen, zelfreflectie en zelf

Beluister hier de Podcast:

https://www.thedailycast.nl/artikel/4388/

NB het boek is overal in Nederland en Vlaanderen te koop of te bestellen bij de beter gesorteerde boekhandel, on- en offline. De Engelse versie The Labyrinth of the Soul, verschenen onder mijn pseudoniem George Fargo, is wereldwijd online verkrijgbaar als Ebook #podcast #management #Ebook #Thelabyrinthofthesoul #hetlabyrintvandeziel #GyuriVergouw #Vergouw #Herosjourney #silverlining #Heroes #SavoirAimer #magischrealisme #Belcampo #Lampo

Op 22 februari a.s. ben(t) u/je welkom bij de Vereniging Strategie & Beleid, waar ik zal spreken over mijn boek Commitment, over betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties…en over andere hoofdstukken uit mijn oeuvre…. De bijeenkomst is voor leden van de vereniging gratis te bezoeken, niet-leden betalen 55,–.  Voor aanmelden zie onderaan bericht!!! Bijgaand de tekst van de uitnodiging.

Uitnodiging VSB-bijeenkomst d.d. woensdag 22 februari 2023

Geachte leden, niet-leden, gasten en introducees,

Namens het VSB-Bestuur nodig ik u van harte uit voor de komende VSB-bijeenkomst d.d. woensdag 22 februari a.s. die dit keer weer zal plaatsvinden bij Sociëteit De Unie

in Hilversum.

Locatie : Sociëteit De Unie

                  ’s Gravelandseweg 57

                  1217 EH Hilversum

Titel presentatie :    Commitment “ De belofte  van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties “

Spreker: Gyuri Vergouw

Gyuri Vergouw is econoom, organisatieadviseur, auteur en toezichthouder. Sinds 1989 is hij actief als managementconsultant en veelgrvraagd spreker over managementvraagstukken in binnen- en buitenland. Hij heeft vele tientallen consultancy en interim-management opdrachten uitgevoerd en grote reorganisaties bij multinationals en overheden begeleid. Vergouw heeft honderden artikelen over management en het adviesvak gepubliceerd en is sinds 1997 als hoofdredacteur verbonden aan ManagementSite.nl.

Publicaties van zijn hand zijn onder meer Sabbatsverlof (1999), De Strafschop (2000/2003), De laatste minuut (2006), Commitment (2013) en Bondscoach (2014). In 2007 ontving hij de Professionaliseringsprijs van de Vrije Universiteit van Amsterdam voor zijn blijvende bijdrage aan het Nederlandse adviesvak. Wat Gyuri opvalt en stoort is dat in alles wat geschreven wordt over strategie en met name de uitvoering ervan is dat niet of nauwelijks wordt ingegaan op betrokkenheid van de top en medewerkers, met een goed Engels woord commitment. Hij schreef hier een buitengewoon interessant boek over en beschouwt commitment als een onmisbare schakel tussen strategie en uitvoering.

Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties

Eind 2015 verscheen mijn boek ‘Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties’. Het boek bespreekt 17 zeer uiteenlopende gedragingen van mensen in organisaties, die zowel positief als ook negatief kunnen uitwerken. Denk aan het Acapulco-syndroom; Het George Clooney effect of het Dodo-effect zelf. En nee, die leg ik hier niet uit, want dit gaat over een pittig ander onderwerp. Als vanzelf kwam ik in mijn zoektocht naar gedragingen in organisaties namelijk toentertijd uit bij het begrip ‘Angstcultuur’. En hoewel ik veel artikelen op de economische pagina’s las over bedrijven en instellingen waar een dergelijke cultuur de boventoon voerde, een publicatie over het onderwerp was niet te vinden. Wel over gerelateerde onderwerpen als tegenspaak, zonnekoningen of brullende bazen. Ik zag er geen probleem in om dat te bespreken en proberen het te duiden, maar het werd mij wel vanuit diverse hoeken streng afgeraden. Het was geen ‘positief’ verhaal, niet ‘inspirerend genoeg’ en ‘waarom zou je er wat tegen willen doen? Mensen willen inspiratie, hou het bij leuke verhalen!’ 

Inmiddels zijn we wat jaren verder en plots krijgt het hoofdstuk (en het later verschenen artikel op ManagementSite) veel aandacht. Wat wil je ook met de verhalen over de cultuur op de werkvloer bij De Wereld Draait Door, Fotomuseum FOAM of feministisch kennisinstituut Atria. Toch durft nauwelijks iemand het onderwerp bij de horens te vatten, bang voor…ja voor wat eigenlijk? We proberen het als adviseurs te duiden, te voorkomen of op te lossen. Dát is naar mijn mening een zeer belangrijke taak van de organisatieadviseur. Niet alleen leuke verhaaltjes vertellen voor de bühne, maar concreet aangeven, wat kan beter, hoe kan het anders? Benieuwd of dit artikel dus veelgelezen zal worden. Geliket zal het een stuk minder worden, want tja, ‘is denk ik niet vrolijk genoeg’.

En ja, jammer natuurlijk dat niemand in 2015 dit artikel heeft doorgespeeld aan die redactie van De Wereld Draait Door;-) Al begrijp ik nu wel beter waarom ik toentertijd niet werd uitgenodigd om over mijn laatste boek te spreken! 

Voorkomen is altijd beter dan genezen! Maar samen naar oplossingen zoeken, dat kan ook geen kwaad. 

Bijgaand het interview aan PWnet: 
https://bit.ly/3Yb3kdh (NB je kan volgens mij artikel lezen als je (gratis) inlogt.

Anders kan je hier mijn verhaal op ManagementSite lezen: 
https://www.managementsite.nl/angstcultuur-op-het-werk

Het Dodo-effect is overal on- en offline verkrijgbaar in nieuwe drukoplages.
ISBN 9789024403851. Uitgeverij Boom.

https://www.boom.nl/zoeken?q=Gyuri+Vergouw

https://managementboek.nl/zoeken/cat:managementboeken?q=Gyuri+Vergouw

Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties

Angstcultuur: do’s en don’ts

      Do’s

• Een angstcultuur keren begint niet alleen met een andere tone at the top, maar ook met concreet ander gedrag aan de top! Het vereist zelfinzicht en veranderbereidheid bij de top om een ontstane situatie te keren. Is men hiertoe niet in staat, dan is vervanging van de top de enige optie. De leiding dient weer verbinding te maken met de medewerkers. Onbarmhartigheid dient plaats te maken voor compassie.
• Concreet gedrag van managers en medewerkers levert veel meer op dan groots opgezette cultuurveranderingstrajecten. Stuur op waarden, op verantwoordelijkheidsgevoel, op afspraak is afspraak en eigenaarschap.
• Spreek mensen aan op hun gedrag. Tolereer geen roddel, leugens en achterklap. Sta open voor tegenspraak.

       Don’ts

• Een angstcultuur ontstaat vooral door een structureel gebrek aan respect voor de ander. Vaak vindt de ontstaansgeschiedenis plaats bij een leider die geen tegenspraak meer duldt of van tegenspraak wordt weggehouden.
• Wil je een angstcultuur creëren in jouw organisatie? Stop dan met het geven van complimenten, begin met liegen en dreigen, maak anderen belachelijk en laat medewerkers zo lang mogelijk in onzekerheid over reorganisaties en andere veranderingen. Wees onduidelijk over wat je precies wil, maar reken mensen wel af op het feit dat ze jouw doelstellingen niet halen. Gebruik abstracte begrippen als ‘kwaliteit’ of ‘flexibiliteit’ van de medewerkers en vul die naar gelieven in.
• Cultuuurverandertrajecten stranden bijna zonder uitzondering en zijn eerder vertragingstactieken dan serieus te nemen pogingen een angstcultuur te keren. Een angstcultuur is te keren door structureel en concreet ander gedrag te tonen.
• ‘We herkennen ons niet in het door de media geschetste beeld’. Huur je daar echt nog een communicatiebureau voor in?

Dit artikel is ontleend aan een hoofdstuk uit mijn boek ‘Het dodo-effect’, en is een sterk ingekorte versie van het gelijknamige hoofdstuk hieruit. Lees meer over menselijk gedrag in organisaties in ‘Het dodo-effect’ (verkrijgbaar via Businezz.nl, Bestelinformatie: isbn 97890244038514 | 184 pagina’s | paperback en gratis-e-book| € 20,00. Verder verkrijgbaar via Managementboek.nl, Jimmink te Amsterdam, Van Stockum Den Haag en verder te bestellen in alle boekhandels in Nederland.

Over gedragsverandering in organisaties

Bijna op de dag af publiceerde ik zeven jaar geleden Het dodo-effect, over gedragsverandering  in organisaties. Een van de hoofdstukken behandelt het bestaan en het tegengaan van een angstcultuur in organisaties, een ook toen al veelvoorkomend maar niet of nauwelijks besproken onderwerp in de managementliteratuur. natuurlijk, er waren boeken over neurotisch gedrag en over ‘Bokito’s’ op de werkvloer, maar over het begrip angstcultuur kon ik toen niet of nauwelijks iets vinden behalve artikelen in kranten en vakbladen die aangaven dat dit speelde in organisaties. Over oorzaken  en oplossingen bleek echter niets te vinden, terwijl over wat blijkbaar wat meer aansprekende onderwerpen als cultuurverschillen tussen landen kasten vol geschreven bleken te zijn. Dat vond en vind ik nu nog een omissie in de wereld van de managementliteratuur. In een voorpagina interview voor Managementboek Magazine gaf ik daarom toen aan dat hierover weleens wat meer geschreven mocht worden. Sindsdien is er zeker over geschreven, en zoals de case van DWDD blijkt er nog steeds veel werk te liggen op het gebied van gedrag in organisaties. Ik herplaats daarom mijn (ingekorte hoofdstuk) in twee posts op deze site. Volgende week volgt deel 2. Ik hoop dat organisaties, maar vooral leidinggevenden en medewerkers er hun voordeel mee doen.Er is veel werk aan de winkel, zoveel is duidelijk.

– start artikel –

En ja hoor, daar is er weer een: ‘Inspectie doet onderzoek naar ‘angstcultuur’. Je kan er de klok op gelijkzetten: ‘Kop dicht en doorwerken’, ‘Angstcultuur op werkvloer sociale werkplaats’, ‘Bonden hekelen “angstcultuur” bij politie’. Zomaar wat koppen die je met enige regelmaat in de krant tegenkomt. Ze spreken over een angstcultuur binnen ziekenhuizen, hogescholen, de belastingdienst, provincies, gemeenten, de politie, het leger, ministeries, multinationals, zelfs in hele sectoren. Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig? Waar te beginnen als we dit willen oplossen?