Brief aan Balkenende

Zo zit je op een terrasje met een kopje koffie in Helsinki uit te puffen van het wereldkampioenschap luchtgitaarspelen in Oulu, zo loopt de Nederlandse minister-president Jan-Peter Balkenende op een meter afstand uit zijn design Hotel Klausk. De M-P was in Finland voor de belangrijke Europees-Aziatische top tezamen met minister van buitenlandse zaken Bot. Het was gezien de zeer strenge beveiliging niet het moment de heer Balkenende rechtstreeks aan te spreken, maar een briefje achterlaten bij de hotelreceptie lukte, ondanks alle beveiliging (er waren 900 extra agenten in Helsinki dit weekend), nog net. Waarover zou dat briefje nu gaan? Belastingen? Een oproep voor meer overheidsopdrachten voor adviseurs? Nee dus. Waarover dan wel?

Aangezien ik geen open brief heb gestuurd aan onze minister-president, maar een op persoonlijke titel, kan ik natuurlijk niet de hele inhoud aan u overleggen. Het zal u echter, indien u deze site wat vaker bezoekt, duidelijk zijn dat het briefje over wereldvrede en luchtgitaarspelen gaat. Dat vereist een korte toelichting, zover is ook mij natuurlijk ook wel duidelijk.

Het wereldkampioenschap luchtgitaarspelen, ieder jaar in Oulu, Finland (600 km boven Helsinki) werd dit jaar  bezocht door delegaties uit 16 landen, die zeer enthousiast en positief naar elkaar toe zijn. Deelnemers strijden om de eer, de verliezers gunnen het de winnaars. Het is een bonte verzameling mensen die zich jaarlijks in Oulu, Finland meldt. Deelnemers, filmmakers, fotografen, acteurs en delegatieleiders uit heel de wereld staan verbaasd bij de positieve en leuke atmosfeer. Zeg maar van intelligentsia tot outcasts.

De belangen zijn nog steeds niet erg commercieel en dat maakt dat er een verbroedering tot stand komt die ik persoonlijk nergens anders tegenkom. Een grote groep mensen heeft plezier, ongeacht afkomst, rang, stand, herkomst, kleur of wat dan ook. Mooi. En dat alles onder het mom van het bevorderen van de wereldvrede. Het is de taak van deelnemers die vrede zoveel mogelijk op te roepen en te verspreiden. Vreemd? Wellicht, maar niet anders dan bij de Olympische Spelen. Onzin? In mijn ogen niet dus. Hoewel ook ik eerst cynisch was (hoezo wereldvrede?), zie ik nu na enkele jaren in dat dit helemaal niet zo vreemd meer is. De oproep wordt door vrijwel alle kranten geplaatst (zie Algemeen Dagblad) in artikelen over het fenomeen (alleen in Nederland al vele tientallen per jaar. Welke organisatie met als doelstelling wereldvrede lukt dat vandaag de dag nog? Precies! Hoe vaak hoort u een olympische sporter de doelstelling van de Spelen memoreren.....precies!

Toen ik de Nederlandse minister-president voorbij zag lopen, greep ik mijn kans hem attent te maken op deze bijzondere kampioenschappen. Hij is tenslotte een fervent sportliefhebber gezien zijn aanwezigheid bij formule 1 en voetbal. Als Nederlandse delegatieleider van de luchtgitaristen heb je zo je verplichtingen de wereldvrede naderbij te brengen, nietwaar.

Naast het feit dat ik onze M-P veel succes en wijsheid heb gewenst tijdens de besprekingen, heb ik hem tevens de doelstelling van de Wereldkampioenschappen luchtgitaar toegelicht. De wereldvrede bevorderen! Een zinnetje uit de brief dan: '..een wedstrijd, (..) waar veel andere sporten en organisaties, althans naar mijn mening, een voorbeeld kunnen nemen'.

Mensen die luchtgitaarspelen hebben groot relativeringsvermogen en zijn optimistisch en positief van aard. Wie luchtgitaar speelt zal nooit een wapen ter hand willen nemen. Ongeacht herkomst en achtergrond is iedereen welkom: Amerikanen, Japanners, Duitsers, Nederlanders, Arabieren (vorig jaar deden de Verenigde Arabische Emiraten voor het eerst mee) nemen deel. Zonder politiebeveiliging!

Bevorderen van de wereldvrede een domme doelstelling? Nee. Cynisme mag het nooit winnen van enthousiasme als het over dit soort zaken gaat. Zonder deze doelstelling, had ik nooit dit briefje geschreven. Had ik nooit de moeite genomen me druk te maken over wereldvrede. Laat dat maar aan politici over, dacht ik vroeger.

Mijn vraag aan u is vandaag dan ook: wat heeft u de laatste weken aan de wereldvrede bijgedragen?

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Bote Jong
Lid sinds 2019
Ik heb voor de zoveelste keer de "PACE"-vlag die al jaren aan ons tuinhek hangt (als 'ie wat al te flets wordt kopen we een nieuwe)van verslingeringen om de vlaggestok verlost. Toen heb ik het nieuws aangezet, en gelukkig kon ik nog net de aanvechting bedwingen om terug te rennen en hem halfstok te hangen. Ik vrees dat zo ik niet veel aan de wereldvrede heb bijgedragen, maar aan de andere kant - als een fan van Bush of Bin bij mij aanbelt dan hebben we in elk geval iets om over te praten.