Vanavond in Pauw & Witteman de auteur van 'De mythe van het glazen plafond', Marike Stellinga, journaliste van Elsevier. Al in november 2005 verscheen onderstaand artikel op 1minutemanager, waarin een vergelijkbaar verhaal wordt verteld. Vandaar na 4 jaar de herplaatsing van dit, ook toen al, succesvolle artikel.
In de Financial Times van vandaag staat een prikkelend artikel over de rol van vrouwen in het bedrijfsleven in het Verenigd Koninkrijk (VK) onder de titel 'Sisters are not doing it for themselves'. Kern van het verhaal: vrouwen moeten niet blijven zeuren over het glazen plafond maar de toekomst in eigen hand nemen. Positieve rolmodellen zijn daarvoor wel noodzakelijk, aldus auteur Jonathan Guthrie. Is de situatie in het Verenigd Koninkrijk anders dan in Nederland? Bijgaand een korte versie van het verhaal uit de FT.
Vandaag is het 'Women's Entreprise Day' in het VK, onderdeel van de Entreprise Week. Britse vrouwen zijn echter middelmatige presteerders als het op het opzetten of steunen van bedrijven aankomt. Uit onderzoek blijkt dat op elke 100 mannelijke ondernemers in het VK, er maar 46 vrouwen zijn. In Amerika is dit vergelijkbare cijfer 90 op de 100. Daarbij komt nog dat Britse vrouwen minder geneigd zijn een onderneming met medewerkers op te zetten. Wat zijn hiervoor de redenen?
Volgens velen heeft een en ander veel te maken met een tekort aan zelfvertrouwen. In dezelfde situatie van het opstarten van een onderneming geplaatst, hebben mannen veel meer zelfvertrouwen dan vrouwen met een vergelijkbare opleiding. En dat ondanks het feit dat er volgens een recent onderzoek van de ' American Psychologist' weinig observeerbare verschillen zijn in de denkprocessen van mannen en vrouwen. wel geven families en scholen meisjes minder vertrouwen in hun vaardigheden, hetgeen ook tot minder ondernemerschap zou leiden. Daarbij komt dat er in veel bedrijven sprake van een ' invisible college' , een netwerk van mannen die zich vooral bezighouden met drinken en praten over sport. Uit ervaring, ik zat vorige week in Birmingam, kan ik dit overigens volledig beamen (maar het was wel gezellig!).
Natuurlijk wordt ter oplossing van het probleem ook in het VK direct gedacht aan het oprichten van een commissie, die vrouwelijke ondernemers een steuntje in de rug moet gaan bieden en hun vorderingen moet gaan monitoren. Voor een onderwerp dat al zo uitgekauwd is als het glazen plafond niet echt een oplossing, aldus de auteur. Vrouwelijke ondernemers zijn veeleer gebaat bij rolmodellen. Daarbij wordt Anita Roddick van The Body Shop vaak genoemd, maar haar hoogtijdagen lijken toch wel ver achter ons te liggen. Als Engelse vrouwen een rolmodel wordt gevraagd, komen ze snel bij iemand als Richard Branson terecht.
Veel opvallender dan alle adviezen en commissies zijn de opmerkingen van vrouwelijke ondernemers in het artikel zelf. Zo stelt Michelle Mone van MJM lingerie company dat gebrek aan zelfvertrouwen wellicht een probleem is, maar ook dat ' They should stop getting the violins out and saying I can't do this or that because I am a woman'. Sahar Hashemi, mede-oprichtster van the Coffee Republic keten zegt het wellicht nog duidelijker: ' The main barrier is not now (discrimination), but a lack of motivation among women. It pisses me off when people blame inequality. Women should just get on with it.' Teksten die volgens de auteur rechtstreeks uit de mond van Margaret Thatcher hadden kunnen komen, maar ook helderheid en kracht hebben. Ondernemen is verantwoordelijkheid nemen voor de eigen keuzes, niet de schuld geven aan iemand anders. Commissies die vrouwen steunen, OK. Maar vrouwen hebben wellicht veel meer aan de positieve houding van vrouwelijke ondernemers als Mone en Hashemi. Zijn zij de nieuwe rolmodellen? (voor interview met Michelle Mone, zie www.ft.com/mone)
Wat is uw mening over het glazen plafond. Zijn vrouwelijke ondernemers in Nederland verder dan die in Engeland?
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Iets wat heel jammer is, want we hebben alle hulp van iedereen nodig, om onze economie zo te ontwikkelen, dat we niet ten ondergaan aan de eenzijdige manier waarop onze economie nu geleid wordt.
Man of vrouw?
Wie zegt dat er ongelijke zijn? In een hoekje staan wenen helpt niet. Wie beter kan moet het DOEN niet zeggen dat ze het kunnen.
Emancipatie. Beschouw het woord, mar dan goed: eMANcipatie. En het geheim ontrafelt zich vanzelf.
Het is duidelijk dat u niet of lang niet in een echte organisatie heeft gewerkt, anders zou u weten dat aardig kunnen 'lullen' bij de koffie. Vaunuit uw redenering: mannen hebben zich aardig gespiegeld aan vrouwen. Daarom zou het uiterst contraproductief zijn. Vrouwen moeten gewoon een voorbeeld aan zichzelf nemen, en dan hebben ze het druk genoeg. Misschien niet met carriere, maar met de noodzakelijke combinatie werk en kinderen. Wel zo belangrijk.
voor een winkel huilde een man
zonder geld op zak
ook mannen kunnen huilen-
als 't ontbreekt aan tabak
Moest hier een beetje aan denken toen ik de reactie van Hans las 'Neem een voorbeeld aan ons mannen...'
En geef Bert wat tabak of hij gaat zich bij de vrouwen voegen.
Maar je veronderstelling dat vrouwen graag man willen zijn maar niet kunnen, dat vind ik met je welnemen onzin. En wat dat 'bij vrouwen voegen' betreft, ach, ik heb er nooit een hekel aan gehad.
Vrouwen kunnen best naar de "top" Vrouwen kunnen ook best door het "glazen plafond" Ik heb alleen EEN GROOT bezwaar. Vrouwen zouden zich niet als mannen moeten hoeven gedragen om "door het plafond" heen te komen, de vrouwelijke eigenschappen zouden juist, JUIST aan de top, ZO goed van pas komen. Ik heb het over vrouwelijke energie, want mannen kunnen dit ook. Er mag meer balans komen tussen mannelijke en vrouwelijke energie in bedrijven. En dan denk ik aan mannelijke energie: actie, doorzettingsvermogen, moed (let wel: dit hebben vrouwen ook, ik heb het alleen over ENERGIE) EN de vrouwelijke energie: koersteren, voeden, consolideren. BEIDE polen zijn effectief en NODIG. Dus: vrouwen, EN mannen, hou deze energie-en in evenwicht en zet niet de ene kwaliteit boven de ander om "aan de top" te komen.
(just my two cents)
Van alle mannen die ik ken is er geen 1 nog overtuigt van het feminisme. Bijna elke man heeft er onderhand een hekel aan en heeft door dat deze vrouwen eigenlijk alleen aan zichzelf denken en helemaal geen gelijkheid willen, maar VOORTREKKERIJ.
Ook is er helaas nog een te groot groepje mannen die bijna gebrainwashed zijn en zonder eigenwaarde voor hun mannelijkheid door het leven gaan. Deze mannen zijn wijsgemaakt door de vrouwen in hun leven (veelal hun moeder of partner) dat mannelijkheid iets negatiefs is. En vrouwelijkheid natuurlijk heeeeel goed -.-
Om over het vrouwen-voortrekken van onze overheid nog maar te zwijgen. Het is toch niet normaal dat sommige mensen er zelfs over nadenken om vrouwen voor te trekken op basis van seksisme. WERKEN VOOR JE BAAN! NET ZOALS MANNEN DAT MOETEN. Ik word hier echt ZO kwaad van.
En de laatste respons gericht op voortrekkerij is werkelijk geweldig. Moeten? Mannen willen.
Vrouwen willen misschien niet altijd en zijn er kinders dan is dat de man meer dan welkom. Want het zaakje omkeren is schaars. Dan gelden er opeens biologosch gestuurde talenten??? Zou kunnen. Ik geloof daar wel in deels. Alleen niet in het systeem.
Geachte D v/dVlugt bent u man of vrouw en heeft u een relatie? Kinderen? Overbelast? Voortrekkerij is niet helemaal van deze tijd. In uitvoerende zin is het een bedenkelijke aangelegenheid of het moet opgelegd zijn. Zou u het fijn vinden positief gediscrimineerd te worden voor een job? Zou u zich daar lekker bij voelen? Ik kan niet helemaal terug lezen van welk geslacht u bent. klinkt bijna Sektarisch brainwashen en moeders en partners die bijna stepfordwive achtig te werk gaan.maardan omgekeerd..brrr..terug naar Freud en penisnijdt..of castratie angst enge gedachte.
Even terug naar de realiteit.
Zolang er wenkbrauwen de lucht in gaan bij het hebben van kinderen tijdens sollicitaties. En dan laten we het aantal alleen staande moeders nog even buiten beschouwing. En nee discriminatie mag niet, maar laten we ophouden met theater maken alsjeblieft.. Ik heb nog geen manager of directeur gesproken die niet stiekum bij een vrouw van 33 denkt; 'zou ze al snel aan kinderen willen beginnen' en bij een vrouw van 38 liever eentje van jongere makelij kiest omdat er nog geen kinderen zijn er dus meer productiviteit te verwachten valt. Ze geven toe het te denken. Is de CV echt beter dan die van de mannelijke sollicitant,nou ja dan verschillen de acties. Ook afhankelijk van wel/niet aanwezig zijn van targets. onregelmatige werkuren en wel/niet kunnen overwerken.
De tegenstrijdigheden bij beslissingen zijn niet zoooo tegenstrijdig. En uniek is deze observatie ook niet. Wel lastig.
Werkt een vrouw 3,5 dag dan is het management blij want 9 vd 10keer krijgen ze voor 4 dagen waar voor hun geld. Vrouwen vertonen de neiging sneller te denken dat ze te weinig doen. En onderzoek toont aan dat mannen zichzelf overschatten. Het is toch wat. Wat een wirwar.
Hoe lossen we het op? Ik jij hij zij jullie volgens mij gaat het om wij.
Zolang mannen geen normale hoeveelheid verlofdagen krijgen bij geboortes,
zolang de inkomensverschillen bij hetzelfde werk nog bestaan, zolang als er keer op keer pogingen gedaan worden vrouwen met ballen te weren van hogere posities, zolang vrouwen ... etc etc.. is dees discussie totaaaaal zinloos.
Kun je werken wat je wil voor een baan.. je komt er gewoon niet tussen...of je moet een enorme grote bek opzetten,dat moet je maar liggen.
Heb meer dan genoeg talent zien sneuvelen onder de bijzonder charmante begeleiding of tafeldeskundigen die kennelijk liever naar een lekker koppie kijken dan er daadwerkelijk naar te kunnen luisteren. En dan, zucht, maken vrouwen het elkaar ook nog eens lastig. Saamhorigheid onder vrouwen in de wereld van werk en bedrijf is karig. Daar waar mannen met een knipoog en schouderklop elkaar de hand boven het hoofd houden zijn vrouwen daar veel minder toegenegen. Behalve als 'we' moeders onder elkaar zijn.
<em>Niet lullen maar poetsen.
</em>Het is zo verdomde makkelijk te lullen over poetsen als je het thuis niet eens kunt. Sorry lag te veel voor de hand.
Echter ook een glazenplafond..rijp om doorbroken te worden. Maar dat zijn natuurlijk den ouwekoeien..jajaja dan zijn we weer terug bij af.
Waren we daar dan al weg? Ik heb nog niets gelezen wat niet in aangepast taalgebruik terug te plaatsen is vlak na het verkregen kiesrecht.
Feminisme is ouwe koek. Besmet geraakt. Even als emancipatie. Vooral mannen met angst voor verlies van autonomie levert het nogal bijzondere reacties op. Hellup mijn vrijheid. Definieer die eens? Waaruit bestaat die vrijheid?
Links rechts thuis op het werk boven of onder liggend in hierarchische structuren gevat of zelfstandig ondernemend. veranderingen van systemen vragen om veranderingen in hetsysteem waarin een mens functioneert. Werk en gezin.
Er zijn nauwelijks heren die in school aangelegenheden participeren. Die tijdig thuis zijn om te koken. Die zicht hebben op wat erin huis is. Vooruit kunnen koken in gedachten voor 7 dagen. Logisch. Heel sec gezien draaien vrouwen voor een leeuwinnendeel op voor de opvoeding de zorg.
Of ze nu studies hebben gedaan of niet. Of ze nu werken of niet. Of er is genoeg geld voor opvang. En dan nog stellen vrouwen zich de vraag; waarvoor wilde ik kinderen? Om ze niet of nauwelijks te zien? Die vraag hoor ik niet bij mannen. waarom wilde u kinderen? Laten we die vraag eens gaan stellen.
Dodelijk vermoeiende studies naar taakverdelingen laten niets nieuws zien. Ouwe koeien.. wederom.
geschiedenis en leren? jawel, als we moeten wel.
De oplossing?
Topfuncties laten zich nog immer niet tot nauwelijks combineren met kinderen. En multitasken is een talent van vrouwen. Maar management ho maar. Soms word je er werkelijk moedeloos van.
Het kan anders. Het is een kwestie van alom een werkomslag maken en willen maken.
inkomensverschillen het land uit. Dan zorgdragen voor draagvlak voor gedeeld ouderschap en managementship. Herinrichting van functiepakket en bijbehorende taken zodanig splitsen dat aanvulling een streven is in plaats van opdelen van een functie op dezelfde deelgebieden. En dat kan.
Een werkpaar. Al het goede van de verschillen verenigen. Met een duidelijke verdeling is de kans groot dat je werkrelatie beter verloopt dan die thuis.. oeps. Wat een wereld.
Zorg dat het een noodzaak word voor mannen en vrouwen om zorg en werk te delen. Addertje.. zij die het echt niet willen en vrede hebben met een traditionele rolverdeling. Wat niet deugd is dat zij die dat niet willen stuklopen op heersende onzinnige vastgeroeste ideeen. De tijd is nog niet rijp genoeg. Er is beweging maar nog onvoldoende animo/ma/mus. 2030 Als mijn dochter 25 is.. dan....
Zei mijn moeder niet hetzelfde ooit?
als laatste een grapje. Toen ik startte met mijn studie psychologie devalueerde deze omdat het aantal ingestapte vrouwelijke studenten zo enorm toegenomen was. En nu u weer.
<em>We doen het samen, creeeren maatschappelijk draagvlak, of we doen het niet.
</em>