Tag: Angst

Over gedragsverandering in organisaties

Onlangs verscheen ‘Wat speelt hier’ van mijn gewaardeerde (ex-)collega’s Arend Ardon en Cynthia van der Zwan. Hierin bespreken zij de rol van de onderstroom, een onderwerp dat ook mijn nadrukkelijke aandacht heeft in mijn dagelijkse adviespraktijk. Want het is verleidelijk alleen te kijken naar de dashboards, de organigrammen, de jaarrekeningen en de kengetallen, maar wat speelt er écht in de organisatie?

In mijn boek ‘Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties, heb ik hier ruim aandacht aan besteed. Allereerst aan de duiding van de begrippen onder- en bovenstroom, want waar hebben we het eigenlijk over? Wat is dat, die onderstroom. Bijgaand dus eerst maar eens duiding van de begrippen.

Over gedragsverandering in organisaties

“Het ziet er in pak heel netjes uit, maar wat gebeurt er echt achter de schermen? Het gaat erom het vreemde gedrag te herkennen”

Een citaat uit mijn artikel De duistere kant van sportorganisaties – Over gedragsverandering in de sport; 26 januari 2016; op de veelgelezen site SportKnowHowXL

Het nieuws rondom grensoverschrijdend gedrag binnen de redactie van Studio Sport geeft aan dat geen enkele organisatie gevrijwaard is van dergelijke uitspattingen. Hoewel nadere duiding nog zeer gewenst lijkt, wordt de algemene teneur van het artikel over de situatie bij de belangrijkste sportredactie op televisie wel door menigeen gedeeld.

Enkele jaren geleden, liefst zeven welgeteld, schreef ik speciaal voor SportKnowHow XL een column over de (vele) misstanden binnen de sport. Denk niet dat ik mij er populairder mee heb gemaakt binnen de sector, maar het probleem blijkt wel tijdloos. En er zijn manieren om het aan te pakken, dat ook. Al is het niet eenvoudig zoals wel blijkt uit de vele misstanden die wij ook elders en in andere sectoren zien en te horen krijgen. iedere sector lijkt daarbij eigen kenmerken te hebben.  Als variatie op een thema: ‘Je gaat het pas begrijpen als je het ziet en hoort.’

Ter info het artikel:

https://www.sportknowhowxl.nl/nieuws-en-achtergronden/open-podium/item/100636/

Het boek Het dodo-effect (derde druk) is nog overal verkrijgbaar en/of te bestellen.

Buzinezz.Nl: https://www.businezz.nl/zoeken?q=Vergouw

Managementboek.nl: https://managementboek.nl/boek/9789024403851/het-dodo-effect-over-gedragsverandering-in-organisaties-gyuri-vergouw

Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties

Eind 2015 verscheen mijn boek ‘Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties’. Het boek bespreekt 17 zeer uiteenlopende gedragingen van mensen in organisaties, die zowel positief als ook negatief kunnen uitwerken. Denk aan het Acapulco-syndroom; Het George Clooney effect of het Dodo-effect zelf. En nee, die leg ik hier niet uit, want dit gaat over een pittig ander onderwerp. Als vanzelf kwam ik in mijn zoektocht naar gedragingen in organisaties namelijk toentertijd uit bij het begrip ‘Angstcultuur’. En hoewel ik veel artikelen op de economische pagina’s las over bedrijven en instellingen waar een dergelijke cultuur de boventoon voerde, een publicatie over het onderwerp was niet te vinden. Wel over gerelateerde onderwerpen als tegenspaak, zonnekoningen of brullende bazen. Ik zag er geen probleem in om dat te bespreken en proberen het te duiden, maar het werd mij wel vanuit diverse hoeken streng afgeraden. Het was geen ‘positief’ verhaal, niet ‘inspirerend genoeg’ en ‘waarom zou je er wat tegen willen doen? Mensen willen inspiratie, hou het bij leuke verhalen!’ 

Inmiddels zijn we wat jaren verder en plots krijgt het hoofdstuk (en het later verschenen artikel op ManagementSite) veel aandacht. Wat wil je ook met de verhalen over de cultuur op de werkvloer bij De Wereld Draait Door, Fotomuseum FOAM of feministisch kennisinstituut Atria. Toch durft nauwelijks iemand het onderwerp bij de horens te vatten, bang voor…ja voor wat eigenlijk? We proberen het als adviseurs te duiden, te voorkomen of op te lossen. Dát is naar mijn mening een zeer belangrijke taak van de organisatieadviseur. Niet alleen leuke verhaaltjes vertellen voor de bühne, maar concreet aangeven, wat kan beter, hoe kan het anders? Benieuwd of dit artikel dus veelgelezen zal worden. Geliket zal het een stuk minder worden, want tja, ‘is denk ik niet vrolijk genoeg’.

En ja, jammer natuurlijk dat niemand in 2015 dit artikel heeft doorgespeeld aan die redactie van De Wereld Draait Door;-) Al begrijp ik nu wel beter waarom ik toentertijd niet werd uitgenodigd om over mijn laatste boek te spreken! 

Voorkomen is altijd beter dan genezen! Maar samen naar oplossingen zoeken, dat kan ook geen kwaad. 

Bijgaand het interview aan PWnet: 
https://bit.ly/3Yb3kdh (NB je kan volgens mij artikel lezen als je (gratis) inlogt.

Anders kan je hier mijn verhaal op ManagementSite lezen: 
https://www.managementsite.nl/angstcultuur-op-het-werk

Het Dodo-effect is overal on- en offline verkrijgbaar in nieuwe drukoplages.
ISBN 9789024403851. Uitgeverij Boom.

https://www.boom.nl/zoeken?q=Gyuri+Vergouw

https://managementboek.nl/zoeken/cat:managementboeken?q=Gyuri+Vergouw

Over gedragsverandering in organisaties

Bijna op de dag af publiceerde ik zeven jaar geleden Het dodo-effect, over gedragsverandering  in organisaties. Een van de hoofdstukken behandelt het bestaan en het tegengaan van een angstcultuur in organisaties, een ook toen al veelvoorkomend maar niet of nauwelijks besproken onderwerp in de managementliteratuur. natuurlijk, er waren boeken over neurotisch gedrag en over ‘Bokito’s’ op de werkvloer, maar over het begrip angstcultuur kon ik toen niet of nauwelijks iets vinden behalve artikelen in kranten en vakbladen die aangaven dat dit speelde in organisaties. Over oorzaken  en oplossingen bleek echter niets te vinden, terwijl over wat blijkbaar wat meer aansprekende onderwerpen als cultuurverschillen tussen landen kasten vol geschreven bleken te zijn. Dat vond en vind ik nu nog een omissie in de wereld van de managementliteratuur. In een voorpagina interview voor Managementboek Magazine gaf ik daarom toen aan dat hierover weleens wat meer geschreven mocht worden. Sindsdien is er zeker over geschreven, en zoals de case van DWDD blijkt er nog steeds veel werk te liggen op het gebied van gedrag in organisaties. Ik herplaats daarom mijn (ingekorte hoofdstuk) in twee posts op deze site. Volgende week volgt deel 2. Ik hoop dat organisaties, maar vooral leidinggevenden en medewerkers er hun voordeel mee doen.Er is veel werk aan de winkel, zoveel is duidelijk.

– start artikel –

En ja hoor, daar is er weer een: ‘Inspectie doet onderzoek naar ‘angstcultuur’. Je kan er de klok op gelijkzetten: ‘Kop dicht en doorwerken’, ‘Angstcultuur op werkvloer sociale werkplaats’, ‘Bonden hekelen “angstcultuur” bij politie’. Zomaar wat koppen die je met enige regelmaat in de krant tegenkomt. Ze spreken over een angstcultuur binnen ziekenhuizen, hogescholen, de belastingdienst, provincies, gemeenten, de politie, het leger, ministeries, multinationals, zelfs in hele sectoren. Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig? Waar te beginnen als we dit willen oplossen?

Over gedragsverandering in organisaties

In het eerste deel ben ik ingegaan op drie oplossingsrichtingen bij het bestaan van een angstcultuur in organisaties. In dit tweede en laatste deel een overzicht van herkenningspunten en enkele do’s en dont’s. Het oplossen van een situatie waarin een angstcultuur is ontstaan is vanzelfsprekend geen kinnesinne en ook niet op te lossen met een stappenplan of kek vormgegeven Powerpoint presentatie. Toch kunnen we veel leren van ervaringen elders en biedt informatie over angstculturen vooral inzicht in symptoomherkenning en (mogelijk) -bestrijding.

Over gedragsverandering in organisaties

Jaloezie en incompetentie blijken een gevaarlijke combinatie.

• De manager ontslaat zijn beste, maar voor zijn positie wel bedreigende, medewerker en hanteert hierbij ‘het ontbreken van de gewenste kwaliteit ’ als criterium.
• Het jonge, net afgestudeerde studentje wordt op de werkvloer even de maat genomen.
• De promovendus wordt onterecht van plagiaat beschuldigd door een onbekende klokkenluider.

Jaloezie. Het is overal en altijd aanwezig en het komt in allerlei gedaanten voor. We danken er een groot deel van de wereldliteratuur en opera’s aan. Als jaloezie ook nog eens gepaard gaat met incompetentie, is het einde zoek. Dan krijg je injaloetitis. Gelukkig zijn er remedies.