Tag: Angstcultuur

Werk je in een ongeciviliseerde atmosfeer, gecreëerd en gecontroleerd door bekrompen geesten en brutale houdingen? Wellicht niet, maar je hebt er de afgelopen maanden zeker over gehoord. En zo niet, dan fris ik straks jouw geheugen nog even op. Er is echter een te verwachten reactie op gekomen: de publicatie van diverse boeken over agressief gedrag, giftig gedoe, tegenspraak bieden, pestgedrag, de onderstroom en zo meer. Dat juich ik natuurlijk toe. Ik ben echter ook verbaasd, want waarom de put dempen als het kalf verdronken is? Waren er niet genoeg signalen om veel eerder giftig en fout gedrag te duiden en aan te pakken? Vast wel. Waarom komt die tegenbeweging dan altijd pas zo laat op gang?

Bij het doorlopen van mijn managementbibliotheek kwam ik bijvoorbeeld het boek Neanderthals at Work tegen van de auteurs Bernstein en Craft Rozen. Dat is dus een, overigens best succesvol, boek uit 1992. Alleen die titel al. Nu is het boek niet het beste voorbeeld van ‘voorkomend gedrag’, maar ik denk dat iedereen die organisaties heeft gewerkt de titel wel begrijpt.

Daarnaast heeft onze eigen Manfred Kets de Vries in de jaren tachtig en negentig boeken als Organisaties op de Divan gepubliceerd, waarin hij het narcistisch gedrag van (top-)managers aan de kaak stelde. Wees gerust, dat ga je zelf zeker eens meemaken. Willem Mastenbroek schreef al in de jaren zeventig over conflicthantering op de werkplek (Conflicthantering en organisatie-ontwikkeling), en ik gooide in 2015 zelf wat olie op het vuur met Het dodo-effect. Hierin opgenomen hoofdstukken over angstcultuur; zonnekoningen; roofridders en zo meer. Het gedrag waar we nu foei en fout tegen zeggen, werd daar toch echt bijna letterlijk beschreven. Bokito- en vernederend gedrag; uitbuiting; angst zaaien; het kwam allemaal voorbij met ook een aanzet tot mogelijk oplossingen. Wat als men bij DWDD….

maar ja.

Over gedragsverandering in organisaties

“Het ziet er in pak heel netjes uit, maar wat gebeurt er echt achter de schermen? Het gaat erom het vreemde gedrag te herkennen”

Een citaat uit mijn artikel De duistere kant van sportorganisaties – Over gedragsverandering in de sport; 26 januari 2016; op de veelgelezen site SportKnowHowXL

Het nieuws rondom grensoverschrijdend gedrag binnen de redactie van Studio Sport geeft aan dat geen enkele organisatie gevrijwaard is van dergelijke uitspattingen. Hoewel nadere duiding nog zeer gewenst lijkt, wordt de algemene teneur van het artikel over de situatie bij de belangrijkste sportredactie op televisie wel door menigeen gedeeld.

Enkele jaren geleden, liefst zeven welgeteld, schreef ik speciaal voor SportKnowHow XL een column over de (vele) misstanden binnen de sport. Denk niet dat ik mij er populairder mee heb gemaakt binnen de sector, maar het probleem blijkt wel tijdloos. En er zijn manieren om het aan te pakken, dat ook. Al is het niet eenvoudig zoals wel blijkt uit de vele misstanden die wij ook elders en in andere sectoren zien en te horen krijgen. iedere sector lijkt daarbij eigen kenmerken te hebben.  Als variatie op een thema: ‘Je gaat het pas begrijpen als je het ziet en hoort.’

Ter info het artikel:

https://www.sportknowhowxl.nl/nieuws-en-achtergronden/open-podium/item/100636/

Het boek Het dodo-effect (derde druk) is nog overal verkrijgbaar en/of te bestellen.

Buzinezz.Nl: https://www.businezz.nl/zoeken?q=Vergouw

Managementboek.nl: https://managementboek.nl/boek/9789024403851/het-dodo-effect-over-gedragsverandering-in-organisaties-gyuri-vergouw

Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties

Eind 2015 verscheen mijn boek ‘Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties’. Het boek bespreekt 17 zeer uiteenlopende gedragingen van mensen in organisaties, die zowel positief als ook negatief kunnen uitwerken. Denk aan het Acapulco-syndroom; Het George Clooney effect of het Dodo-effect zelf. En nee, die leg ik hier niet uit, want dit gaat over een pittig ander onderwerp. Als vanzelf kwam ik in mijn zoektocht naar gedragingen in organisaties namelijk toentertijd uit bij het begrip ‘Angstcultuur’. En hoewel ik veel artikelen op de economische pagina’s las over bedrijven en instellingen waar een dergelijke cultuur de boventoon voerde, een publicatie over het onderwerp was niet te vinden. Wel over gerelateerde onderwerpen als tegenspaak, zonnekoningen of brullende bazen. Ik zag er geen probleem in om dat te bespreken en proberen het te duiden, maar het werd mij wel vanuit diverse hoeken streng afgeraden. Het was geen ‘positief’ verhaal, niet ‘inspirerend genoeg’ en ‘waarom zou je er wat tegen willen doen? Mensen willen inspiratie, hou het bij leuke verhalen!’ 

Inmiddels zijn we wat jaren verder en plots krijgt het hoofdstuk (en het later verschenen artikel op ManagementSite) veel aandacht. Wat wil je ook met de verhalen over de cultuur op de werkvloer bij De Wereld Draait Door, Fotomuseum FOAM of feministisch kennisinstituut Atria. Toch durft nauwelijks iemand het onderwerp bij de horens te vatten, bang voor…ja voor wat eigenlijk? We proberen het als adviseurs te duiden, te voorkomen of op te lossen. Dát is naar mijn mening een zeer belangrijke taak van de organisatieadviseur. Niet alleen leuke verhaaltjes vertellen voor de bühne, maar concreet aangeven, wat kan beter, hoe kan het anders? Benieuwd of dit artikel dus veelgelezen zal worden. Geliket zal het een stuk minder worden, want tja, ‘is denk ik niet vrolijk genoeg’.

En ja, jammer natuurlijk dat niemand in 2015 dit artikel heeft doorgespeeld aan die redactie van De Wereld Draait Door;-) Al begrijp ik nu wel beter waarom ik toentertijd niet werd uitgenodigd om over mijn laatste boek te spreken! 

Voorkomen is altijd beter dan genezen! Maar samen naar oplossingen zoeken, dat kan ook geen kwaad. 

Bijgaand het interview aan PWnet: 
https://bit.ly/3Yb3kdh (NB je kan volgens mij artikel lezen als je (gratis) inlogt.

Anders kan je hier mijn verhaal op ManagementSite lezen: 
https://www.managementsite.nl/angstcultuur-op-het-werk

Het Dodo-effect is overal on- en offline verkrijgbaar in nieuwe drukoplages.
ISBN 9789024403851. Uitgeverij Boom.

https://www.boom.nl/zoeken?q=Gyuri+Vergouw

https://managementboek.nl/zoeken/cat:managementboeken?q=Gyuri+Vergouw

Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties

Angstcultuur: do’s en don’ts

      Do’s

• Een angstcultuur keren begint niet alleen met een andere tone at the top, maar ook met concreet ander gedrag aan de top! Het vereist zelfinzicht en veranderbereidheid bij de top om een ontstane situatie te keren. Is men hiertoe niet in staat, dan is vervanging van de top de enige optie. De leiding dient weer verbinding te maken met de medewerkers. Onbarmhartigheid dient plaats te maken voor compassie.
• Concreet gedrag van managers en medewerkers levert veel meer op dan groots opgezette cultuurveranderingstrajecten. Stuur op waarden, op verantwoordelijkheidsgevoel, op afspraak is afspraak en eigenaarschap.
• Spreek mensen aan op hun gedrag. Tolereer geen roddel, leugens en achterklap. Sta open voor tegenspraak.

       Don’ts

• Een angstcultuur ontstaat vooral door een structureel gebrek aan respect voor de ander. Vaak vindt de ontstaansgeschiedenis plaats bij een leider die geen tegenspraak meer duldt of van tegenspraak wordt weggehouden.
• Wil je een angstcultuur creëren in jouw organisatie? Stop dan met het geven van complimenten, begin met liegen en dreigen, maak anderen belachelijk en laat medewerkers zo lang mogelijk in onzekerheid over reorganisaties en andere veranderingen. Wees onduidelijk over wat je precies wil, maar reken mensen wel af op het feit dat ze jouw doelstellingen niet halen. Gebruik abstracte begrippen als ‘kwaliteit’ of ‘flexibiliteit’ van de medewerkers en vul die naar gelieven in.
• Cultuuurverandertrajecten stranden bijna zonder uitzondering en zijn eerder vertragingstactieken dan serieus te nemen pogingen een angstcultuur te keren. Een angstcultuur is te keren door structureel en concreet ander gedrag te tonen.
• ‘We herkennen ons niet in het door de media geschetste beeld’. Huur je daar echt nog een communicatiebureau voor in?

Dit artikel is ontleend aan een hoofdstuk uit mijn boek ‘Het dodo-effect’, en is een sterk ingekorte versie van het gelijknamige hoofdstuk hieruit. Lees meer over menselijk gedrag in organisaties in ‘Het dodo-effect’ (verkrijgbaar via Businezz.nl, Bestelinformatie: isbn 97890244038514 | 184 pagina’s | paperback en gratis-e-book| € 20,00. Verder verkrijgbaar via Managementboek.nl, Jimmink te Amsterdam, Van Stockum Den Haag en verder te bestellen in alle boekhandels in Nederland.

Over gedragsverandering in organisaties

Bijna op de dag af publiceerde ik zeven jaar geleden Het dodo-effect, over gedragsverandering  in organisaties. Een van de hoofdstukken behandelt het bestaan en het tegengaan van een angstcultuur in organisaties, een ook toen al veelvoorkomend maar niet of nauwelijks besproken onderwerp in de managementliteratuur. natuurlijk, er waren boeken over neurotisch gedrag en over ‘Bokito’s’ op de werkvloer, maar over het begrip angstcultuur kon ik toen niet of nauwelijks iets vinden behalve artikelen in kranten en vakbladen die aangaven dat dit speelde in organisaties. Over oorzaken  en oplossingen bleek echter niets te vinden, terwijl over wat blijkbaar wat meer aansprekende onderwerpen als cultuurverschillen tussen landen kasten vol geschreven bleken te zijn. Dat vond en vind ik nu nog een omissie in de wereld van de managementliteratuur. In een voorpagina interview voor Managementboek Magazine gaf ik daarom toen aan dat hierover weleens wat meer geschreven mocht worden. Sindsdien is er zeker over geschreven, en zoals de case van DWDD blijkt er nog steeds veel werk te liggen op het gebied van gedrag in organisaties. Ik herplaats daarom mijn (ingekorte hoofdstuk) in twee posts op deze site. Volgende week volgt deel 2. Ik hoop dat organisaties, maar vooral leidinggevenden en medewerkers er hun voordeel mee doen.Er is veel werk aan de winkel, zoveel is duidelijk.

– start artikel –

En ja hoor, daar is er weer een: ‘Inspectie doet onderzoek naar ‘angstcultuur’. Je kan er de klok op gelijkzetten: ‘Kop dicht en doorwerken’, ‘Angstcultuur op werkvloer sociale werkplaats’, ‘Bonden hekelen “angstcultuur” bij politie’. Zomaar wat koppen die je met enige regelmaat in de krant tegenkomt. Ze spreken over een angstcultuur binnen ziekenhuizen, hogescholen, de belastingdienst, provincies, gemeenten, de politie, het leger, ministeries, multinationals, zelfs in hele sectoren. Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig? Waar te beginnen als we dit willen oplossen?

Over gedragsverandering in organisaties

In het eerste deel ben ik ingegaan op drie oplossingsrichtingen bij het bestaan van een angstcultuur in organisaties. In dit tweede en laatste deel een overzicht van herkenningspunten en enkele do’s en dont’s. Het oplossen van een situatie waarin een angstcultuur is ontstaan is vanzelfsprekend geen kinnesinne en ook niet op te lossen met een stappenplan of kek vormgegeven Powerpoint presentatie. Toch kunnen we veel leren van ervaringen elders en biedt informatie over angstculturen vooral inzicht in symptoomherkenning en (mogelijk) -bestrijding.

Over gedragsverandering in organisaties

De financiële crisis van 2008 heeft een stevige discussie aangezwengeld die tot op de dag van vandaag in alle hevigheid voortduurt en waarvan de essentie kan worden teruggebracht tot één woord: geld. Peter Drucker stelde al in 1997 dat ‘er bij een volgende economische recessie een eruptie aan bitterheid en minachting zal zijn voor de corporate opperhoofden die zichzelf met miljoenen hebben verrijkt’. Hij kreeg tien jaar later gelijk. Inmiddels worden exorbitante beloningen en de bonuscultuur vereenzelvigd met zelfverrijking en graaigedrag. De onderliggende vraag hierbij is: ‘Waarom verdienen sommige managers zoveel geld zonder zelf ook maar enig risico te lopen, terwijl professionals die dagelijks in de frontlijn strijden vaak schrikbarend lage salarissen verdienen?

Dit is een origineel persbericht

Bijna dagelijks worden we geconfronteerd met wantoestanden binnen organisaties. Van de fraude met emissiegegevens bij Volkswagen tot de teloorgang bij Imtech. Managers laten zich vaak verleiden tot gedrag dat vooral het eigenbelang dient, maar tegelijkertijd het belang schaadt van medewerkers, klanten en de organisatie.

Waar het adviesvak en de managementliteratuur vaak om dergelijke problemen heen draaien, wordt in het boek Het dodo-effect van Gyuri Vergouw de koe bij de horens gevat. Het boek gaat dieper in op weinig besproken onderwerpen als jaloezie en rouwverwerking op de werkplek, incompetentie van managers, egotripperij en graaigedrag. Vaak herkenbaar, soms pijnlijk, af en toe hilarisch, maar gelukkig ook met oplossingen vanuit de dagelijkse praktijk. Het dodo-effect is gebaseerd op 25 jaar advies ervaring en jarenlang onderzoek en publiceren over managementvraagstukken. Vergouw selecteerde gedrag dat bijna dagelijks voorkomt, maar in de managementliteratuur zelden aan bod komt.

Verkorte inhoudsopgave

1. De Hofhouding

2. Oorlog en Vrede

3. De Onzichtbare Organisatie

4. Trots en Vooroordeel

Over de auteur: Gyuri Vergouw is econoom en heeft een zeer uiteenlopende loopbaan, bekend als professor Penalty, organisator van het NK Luchtgitaar, (cultureel) ondernemer en bestuurder/ toezichthouder. Hij is al ruim 25 jaar actief als adviseur en ontving de Professionaliseringsprijs van de Vrije Universiteit voor zijn blijvende bijdrage aan het Nederlandse adviesvak. Hij is auteur van diverse bestsellers op het gebied van management en sport: onder andere De Strafschop (2000), Commitment (2013) en Bondscoach! (2014).

Quote ‘Mensen zijn vreemde wezens, maar we lijken onszelf in gekte en irrationaliteit te overtreffen als we samenkomen in organisaties’, aldus Vergouw. ‘Terwijl wereldwijd wordt gezocht naar oprecht leiderschap, zien we in de media regelmatig dat leiders en managers er vooral op zijn gericht de eigen positie te versterken. Dat leidt tot zowel bewust als onbewust afwijkend gedrag dat ons blijft verbazen. Soms met positieve, maar helaas vaker met grote negatieve gevolgen voor organisaties en de medewerkers.’

Bestelinformatie: isbn 97890244038514 | 184 pagina’s | paperback en gratis-ebook| € 20,00

Lees meer over gedragsverandering in mijn boek ‘Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties’. U kunt het boek hier bestellen: Managementboek, Bol.com en Boom/Nelissen of bij de beter gesorteerde boekhandel.

Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties

Voormalig Rochdale directeur Möllenkamp staat terecht. In mijn nieuwe boek ‘Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties’, dat op 4 november a.s. verschijnt, ga ik dieper in op het gedrag van zonnekoningen, maar ook op klokkenluiders, roofridders, hofnarren, frontsoldaten en ander afwijkend gedrag dat we allemaal wel tegenkomen in organisaties, zoals jaloezie, rouw en egotripperij. Ik begin met een verkorte voorpublicatie in drie delen van het eerste hoofdstuk. Laat Möllenkamp daar nu een ‘mooie’ rol in vervullen.

‘Kop dicht en doorwerken’, ‘Angstcultuur op werkvloer sociale werkplaats Op/Maat’, ‘Bonden hekelen “angstcultuur” bij politie’. Zomaar wat krantenkoppen van het afgelopen jaar. We zijn honderd jaar op weg met de managementwetenschap, we trainen managers suf over onderwerpen als (dienend) leiderschap, teambuilding en integriteit en wat is het resultaat in veel organisaties? De terugkeer van de angstcultuur.