Tag: Bevlogenheid

Onlangs zag ik een reactie op Linkedin staan dat quotes ‘uit’ zijn. Dat kan zijn door de overvloed aan plaatsen waar ze tegenwoordig worden gebruikt, maar volgens mij zijn quotes juist ‘tijdloos’ en ‘hip’, hetgeen van veel oeuvres niet gezegd kan worden. Een quote van Simon Vestdijk? Prima! De hele Anton Wachter cyclus van dezelfde auteur lezen? Prachtig, maar wie doet dat nog? Het werk van Marcel Proust integraal gelezen? Gelooft u het zelf? De grootste kenner van Proust in Frankrijk moest zelfs toegeven dat niet gedaan te hebben. Wie weet zet juist dan een quote een lezer aan zich eens verder te interesseren voor het werk van de beste man.

Niet alleen daarom, maar gewoon omdat het leuk is, ben ik vorige week begonnen met het plaatsen van quotes uit mijn eigen oeuvre. Niet alleen quotes van mijzelf overigens, maar gewoon quotes die in mijn werk zijn opgenomen om zaken te verduidelijken, illustreren of gewoon omdat ze in het werk passen. De komende tiijd zal ik uit mijn 11 boekpublicaties en zo’n 500 artikelen quotes blijven publiceren. Tegen de stroom in waarschijnlijk, maar is dat sowieso niet kenmerkend voor mijn werk? De quotes zijn dagelijks terug te vinden op mijn Instagram account Het labyrint van de ziel. (genoemd naar mijn laatste publicatie)

Bijgaand de quotes 1-3

‘Als je wilt dat iets NIET verandert, dan moet je een commissie oprichten’
Paus Fransiscus. Uit: De Managementmonolgen, blz. 11.
(NB vlak daarna richt hij zelf een commissie op…waar we nooit meer iets over hebben gehoord;-))

‘Verwondering is een grote “gelukkig maker” en het kost niets behalve interesse hebben en belangstelling tonen. In mensen, dieren, dingen.’
Uit: levensgenieter Dio tegen Jason in Het labyrint van de ziel, p. 179.

‘Commitment: een vrijwillig aangegane, maar niet vrijblijvende afspraak of belofte’
Uit: Commitment, Gyuri Vergouw

NB ik zocht naar een goede definitie van het begrip commitment, maar zelfs Van Dale gaf toentertijd ‘Commitment =….Commitment’. Dus ben ik zelf maar aan de slag gegaan. De definitie doet het goed bij eenieder die zoekt naar betrokkenheid en bevlogenheid die verder gaat dat mooie beloften. Afspraak is afspraak, anyone?

NB 2 De genoemde boeken zijn nog overal in Nederland en Vlaanderen on- en offline verkrijgbaar, bijvoorbeeld hier: https://www.boom.nl/auteur/110-1618_Vergouw

Op 22 februari a.s. ben(t) u/je welkom bij de Vereniging Strategie & Beleid, waar ik zal spreken over mijn boek Commitment, over betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties…en over andere hoofdstukken uit mijn oeuvre…. De bijeenkomst is voor leden van de vereniging gratis te bezoeken, niet-leden betalen 55,–.  Voor aanmelden zie onderaan bericht!!! Bijgaand de tekst van de uitnodiging.

Uitnodiging VSB-bijeenkomst d.d. woensdag 22 februari 2023

Geachte leden, niet-leden, gasten en introducees,

Namens het VSB-Bestuur nodig ik u van harte uit voor de komende VSB-bijeenkomst d.d. woensdag 22 februari a.s. die dit keer weer zal plaatsvinden bij Sociëteit De Unie

in Hilversum.

Locatie : Sociëteit De Unie

                  ’s Gravelandseweg 57

                  1217 EH Hilversum

Titel presentatie :    Commitment “ De belofte  van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties “

Spreker: Gyuri Vergouw

Gyuri Vergouw is econoom, organisatieadviseur, auteur en toezichthouder. Sinds 1989 is hij actief als managementconsultant en veelgrvraagd spreker over managementvraagstukken in binnen- en buitenland. Hij heeft vele tientallen consultancy en interim-management opdrachten uitgevoerd en grote reorganisaties bij multinationals en overheden begeleid. Vergouw heeft honderden artikelen over management en het adviesvak gepubliceerd en is sinds 1997 als hoofdredacteur verbonden aan ManagementSite.nl.

Publicaties van zijn hand zijn onder meer Sabbatsverlof (1999), De Strafschop (2000/2003), De laatste minuut (2006), Commitment (2013) en Bondscoach (2014). In 2007 ontving hij de Professionaliseringsprijs van de Vrije Universiteit van Amsterdam voor zijn blijvende bijdrage aan het Nederlandse adviesvak. Wat Gyuri opvalt en stoort is dat in alles wat geschreven wordt over strategie en met name de uitvoering ervan is dat niet of nauwelijks wordt ingegaan op betrokkenheid van de top en medewerkers, met een goed Engels woord commitment. Hij schreef hier een buitengewoon interessant boek over en beschouwt commitment als een onmisbare schakel tussen strategie en uitvoering.

Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties

In het eerste deel heb ik aangegeven dat veel grote namen uit de managementliteratuur aangeven dat ze commitment centraal stellen in hun benadering. Zonder commitment is de kans op succes van invoering van de door hen gepropageerde modellen en benaderingen gering. Maar ja…ze geven helaas geen van allen aan hoe je commitment dan kan krijgen van de medewerkers die het moeten gaan doen. En dat blijkt nog niet zo eenvoudig. In dit tweede deel kom ik met een definitie, die ons weer een stap verder brengt in de totstandkoming van een betrokken en bevlogen workforce. Het is slechts een stap, het zou makkelijk zijn als we er hier al mee klaar waren. maar wel een belangrijke stap.  

Case: ‘Ja maar, we hebben het al zo ontzettend druk’, ‘Daar is onze afdeling nog niet klaar voor’, ‘Ik heb daar momenteel daar geen mensen voor, ik heb veel zieken’(N.B. terwijl terugdringen van het ziekteverzuim actiepunt 2 is). “Ik moet wel om half zes thuis zijn, ik heb een ziek kind thuis.’

De gemeentesecretaris wist om half vijf genoeg, ‘Tijd voor de borrel’, roept hij vrolijk uit, waarmee het einde van de management-dag is bezegeld. Zelden een zaal zo snel zien leegstromen. Ergo, de deelnemers waren ‘committed’ de dag in te gaan, mee te denken en mee te spreken over de problemen en mogelijke oplossingen. Niet om daadwerkelijk met de oplossingen aan het werk te gaan. Denkers, geen doeners. De gemeentesecretaris was ook tevreden, er was hard gewerkt en er was een lijstje uitgekomen met actiepunten. De pijnpunten waren voor een ieder zichtbaar. Of daadwerkelijk met de punten aan de gang zou worden gegaan, dat was eigenlijk ook voor de gemeentesecretaris één stap te ver. De borrel bracht redding. We hieven het glas, we deden een plas, en alles bleef, zoals het….

Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties

Wat is commitment nu eigenlijk precies, en hoe krijg je het? Als het zo belangrijk is, waarom doen de meest gerenommeerde managementauteurs het in hun oeuvre vaak af met slechts één enkel zinnetje? Terwijl de toepasbaarheid van hun theorieën vrijwel geheel afhangt van het aanwezige commitment? Waarom lopen veel managers liefst met een grote boog om de materie heen als het ter sprake komt? En hoe is het mogelijk dat het begrip zelfs bewust uit managementmethodieken wordt geschrapt alleen omdat managers tijdens een testrondje er allergisch voor blijken te zijn?

De laatste maanden merk ik een hernieuwde belangstelling voor begrippen als betrokkenheid en bevlogenheid. Nu zijn deze begrippen nooit ver weg in de belangstelling van mangers en consultants en zijn ze ‘tijdloos’. Desondanks denk ik dat juist in economisch voorspoedige tijden aandacht voor met name betrokkenheid zeer belangrijk is. En er zijn ook veel misvattingen over de begrippen. Zo zijn juist 50 plussers vaak bevlogener en betrokkener bij de goede zaak dan jongere medewerkers. Ik hoorde onlangs een professional uit het hotelwezen klagen dat jonge medewerkers nauwelijks vast te houden zijn en in sommige gevallen het hele team jaarlijks volledig is vernieuwd. Ondanks alle gunstige arbeidsvooraarden. ‘We doen er alles aan, maar voor je het weet zijn ze weer vetrokken naar Australie’.

Een ander voorbeeld is de HRM-directeur van een populair snoepgoedmerk die mij vertelde dat zij regelmatig benaderd werd door jongeren die het ‘merk’ wel cool vonden, maar toch graag op voorhand wilden weten a) wat zij konden verdienen b) of het bedrijf sabbaticals en langdurige verlof vergoedde 3) studiekosten op zich nam, vooral voor een MBA en 4) welke andere secundaire arbeidsvoorwaarden er waren die de sollicitant over de streep konden trekken. Ik geef die jongeren geen ongelijk, zeker niet met de huren die in mijn regio aan hen worden berekend (Amsterdam), maar het geeft ook een nieuwe problematiuek aan voor werkgevers. Hoe hou ik werknemers vast, en hoe zorg ik er voor dat de bevlogenheid zich tijdens het werk toch vooral richt op de organisatie?

Ik vind darom een begrip als commitment ook beter geschikt om in organisaties te hanteren dan sec bevlogenheid, ook wel engagement genoemd, of betrokkenheid. Je kan tenslotte enorm bevlogen zijn, maar niet bij het dagelijkse werk. Idem dito geldt dit voor betrokkenheid. Commitment definieer ik dan ook als een ‘vrijwillig aangegane, maar niet vrijblijvende afspraak of belofte’. Lees: afspraak = afspraak. Dat willen we allemaal, maar als puntje bij paaltje komt, loopt een groot deel ervan weg. Terwijl het niet zo strikt hoeft te zijn zoals het er staat. Maar hoe dat zit, dat kan je teruglezen in diverse artikelen op ManagementSite.nl (gratis) of in mijn boek ‘Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid’.

Meer info? Lees dan deze verhalen! Of bestel het boek bij Businezz.nl of ManagementBoek.nl

Commitment, een grote sprong voor managers

Commitment: hoe krijg je het, hoe verlies je het?

Henk Hofland’s Cicero Consultants

Henk Hofland is vandaag overleden. Negen jaar geleden plaatste ik de onderstaande recensie van zijn boek ‘Cicero Consultants’. Een herplaatsing ter herinnering aan deze grote journalist en schrijver. Bijgaand:

Henk Hofland. De primus inter pares van de Nederlandse journalistiek. Uitgeroepen tot journalist van de vorige eeuw door zijn collega’s. Tachtig jaar inmiddels, maar ‘still going strong’. Zelf vond ik het altijd een beetje een zuurpruim. Tot ik een documentaire zag van KRO-Reporter en niet anders dan respect en bewondering kon opbrengen voor deze grand old gentleman van de Nederlandse journalistiek. Dit jaar verscheen zijn roman ‘Cicero Consultants’, tot mijn verbazing nauwelijks opgepikt door collega management-bloggers. Een boek met een cynische (dat dan dus weer wel) blik op onze tijd en ons leven dat tevens in een adem door een vernietigend oordeel velt over diverse beroepsgroepen. Gelukkig niet alleen over consultants.

Het staat er echt. Ik kijk nog eens naar het artikel in het Historisch Nieuwsblad. De Afsluitdijk is in 1932 twee jaar voor de afgesproken datum opgeleverd (1). Een complex bouwwerk succesvol en voor de deadline afronden, het is lang geleden dat ik dat ergens heb gelezen. We kunnen tegenwoordig de meest complexe projecten beheersen met prachtige software en andere tools. Hulpmiddelen die Cornelis Lely c.s.. bij de bouw van de Afsluitdijk niet ter beschikking stonden. (zie filmpje)

Marathonlessen voor droomprestaties

De marathon als metafoor om met meer energie, motivatie en succes in actie te komen. Veranderingen te starten. Te experimenteren. En anderen daarin te inspireren om mee te bewegen. Kortom, droomprestaties realiseren.

Aldus de achterflap van het nieuwe boek van mijn oud-collega Cris Zomerdijk, bekend van zijn in 2012 samen met Frank Kwakman gepubliceerde ‘De ondernemende professional’. In 42, niet toevallig qua aantal maar vlot vormgegeven, pagina’s rent Zomerdijk langs enkele kernthema’s die van belang zijn voor marathonlopers.

Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties

Deze week geen nieuwe posting in verband met activiteiten in het buitenland. Daarom een aantal links naar interviews, recensies en reacties op mijn boeken ‘Commitment’ en ‘Het dodo-effect’.

Deze week verscheen een fijn interview met CHRO magazine online, bijgaand de LINK. Een overzicht van meerdere recensies en artikelen over het boek ‘Commitment’ kan gevonden worden via deze link bij de uitgever, waar het boek ook besteld kan worden. Een overzicht van reacties op en recensies van ‘Het dodo-effect’ is HIER .

Na een periode waarin mijn boeken niet of nauwelijks verkrijgbaar waren bij de belangrijke afnemer Managementboek.nl zijn deze nu weer goed beschikbaar. Weliswaar door de problematische beschikbaarheid ver teruggezakt in de charts, maar daar wordt met veel publiciteit de komende maanden hard aan gewerkt. Bijgaand de LINK naar Managementboek en naar de nieuwe managementboekensite Businezz.nl.

Gyuri Vergouw

Over gedragsverandering in organisaties

In het eerste deel heb ik de vijf fasen van het rouwverwerkingsmodel van Kübler-Ross besproken. Het doorlopen van alle fasen is hier net als bij Kübler-Ross chronologisch weergegeven. Zoals eerder vermeld zal echter niet altijd sprake zijn van een dergelijke chronologische structuur in de verwerking van de rouw. Er zijn inmiddels diverse verfijningen van het model beschikbaar, maar de vijf fasen bieden een mooie eerste mogelijkheid om de wijze waarop rouwverwerking plaatsvindt beter te begrijpen en kunnen helpen bij medewerkers die blijven hangen in een van de fasen. Hierbij is de fase van de depressie de gevaarlijkste. Verslaving en suïcidale gedachten liggen op de loer.