Tag: Cultuur

Over gedragsverandering in organisaties

Onlangs verscheen ‘Wat speelt hier’ van mijn gewaardeerde (ex-)collega’s Arend Ardon en Cynthia van der Zwan. Hierin bespreken zij de rol van de onderstroom, een onderwerp dat ook mijn nadrukkelijke aandacht heeft in mijn dagelijkse adviespraktijk. Want het is verleidelijk alleen te kijken naar de dashboards, de organigrammen, de jaarrekeningen en de kengetallen, maar wat speelt er écht in de organisatie?

In mijn boek ‘Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties, heb ik hier ruim aandacht aan besteed. Allereerst aan de duiding van de begrippen onder- en bovenstroom, want waar hebben we het eigenlijk over? Wat is dat, die onderstroom. Bijgaand dus eerst maar eens duiding van de begrippen.

Over gedragsverandering in organisaties

“Het ziet er in pak heel netjes uit, maar wat gebeurt er echt achter de schermen? Het gaat erom het vreemde gedrag te herkennen”

Een citaat uit mijn artikel De duistere kant van sportorganisaties – Over gedragsverandering in de sport; 26 januari 2016; op de veelgelezen site SportKnowHowXL

Het nieuws rondom grensoverschrijdend gedrag binnen de redactie van Studio Sport geeft aan dat geen enkele organisatie gevrijwaard is van dergelijke uitspattingen. Hoewel nadere duiding nog zeer gewenst lijkt, wordt de algemene teneur van het artikel over de situatie bij de belangrijkste sportredactie op televisie wel door menigeen gedeeld.

Enkele jaren geleden, liefst zeven welgeteld, schreef ik speciaal voor SportKnowHow XL een column over de (vele) misstanden binnen de sport. Denk niet dat ik mij er populairder mee heb gemaakt binnen de sector, maar het probleem blijkt wel tijdloos. En er zijn manieren om het aan te pakken, dat ook. Al is het niet eenvoudig zoals wel blijkt uit de vele misstanden die wij ook elders en in andere sectoren zien en te horen krijgen. iedere sector lijkt daarbij eigen kenmerken te hebben.  Als variatie op een thema: ‘Je gaat het pas begrijpen als je het ziet en hoort.’

Ter info het artikel:

https://www.sportknowhowxl.nl/nieuws-en-achtergronden/open-podium/item/100636/

Het boek Het dodo-effect (derde druk) is nog overal verkrijgbaar en/of te bestellen.

Buzinezz.Nl: https://www.businezz.nl/zoeken?q=Vergouw

Managementboek.nl: https://managementboek.nl/boek/9789024403851/het-dodo-effect-over-gedragsverandering-in-organisaties-gyuri-vergouw

Over gedragsverandering in organisaties

Bijna op de dag af publiceerde ik zeven jaar geleden Het dodo-effect, over gedragsverandering  in organisaties. Een van de hoofdstukken behandelt het bestaan en het tegengaan van een angstcultuur in organisaties, een ook toen al veelvoorkomend maar niet of nauwelijks besproken onderwerp in de managementliteratuur. natuurlijk, er waren boeken over neurotisch gedrag en over ‘Bokito’s’ op de werkvloer, maar over het begrip angstcultuur kon ik toen niet of nauwelijks iets vinden behalve artikelen in kranten en vakbladen die aangaven dat dit speelde in organisaties. Over oorzaken  en oplossingen bleek echter niets te vinden, terwijl over wat blijkbaar wat meer aansprekende onderwerpen als cultuurverschillen tussen landen kasten vol geschreven bleken te zijn. Dat vond en vind ik nu nog een omissie in de wereld van de managementliteratuur. In een voorpagina interview voor Managementboek Magazine gaf ik daarom toen aan dat hierover weleens wat meer geschreven mocht worden. Sindsdien is er zeker over geschreven, en zoals de case van DWDD blijkt er nog steeds veel werk te liggen op het gebied van gedrag in organisaties. Ik herplaats daarom mijn (ingekorte hoofdstuk) in twee posts op deze site. Volgende week volgt deel 2. Ik hoop dat organisaties, maar vooral leidinggevenden en medewerkers er hun voordeel mee doen.Er is veel werk aan de winkel, zoveel is duidelijk.

– start artikel –

En ja hoor, daar is er weer een: ‘Inspectie doet onderzoek naar ‘angstcultuur’. Je kan er de klok op gelijkzetten: ‘Kop dicht en doorwerken’, ‘Angstcultuur op werkvloer sociale werkplaats’, ‘Bonden hekelen “angstcultuur” bij politie’. Zomaar wat koppen die je met enige regelmaat in de krant tegenkomt. Ze spreken over een angstcultuur binnen ziekenhuizen, hogescholen, de belastingdienst, provincies, gemeenten, de politie, het leger, ministeries, multinationals, zelfs in hele sectoren. Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig? Waar te beginnen als we dit willen oplossen?

Het labyrint van de ziel

I am going to make you an offer you can’t refuse!

 

De hele maand mei is Het labyrint van de ziel de leestip van Ebook.nl, dé online site voor E-boeken. Best trots op en blij mee, en dat is niet eens alles, want tezamen met deze site kan ik nu de E-book versie van mijn laatste publicatie met € 5,– korting aanbieden! Van € 12,50 voor € 7,50. Ik zei het toch, een aanbieding die je haast niet kán weigeren!

 

Het labyrint van de ziel is een hedendaagse coachingsroman, maar ook een vertelling die op zich staat. De protagonist komt tijdens zijn levenspad zeven mmythische figuren tegen die hem op zijn reis begeleiden en als hedendaagse maar ook historische coaches ter zijde straan, zoals Orakels, Godinnen en Sjamanen, maar ook levensgenieters en mythologische dieren. Voor recensies zie vergouw.com.

 

NB de gedrukte versie (ook mooi uitgevoerd al zeg ik het zelf, het E-book is eveneens ‘smaakvol’ geworden) is overigens in heel Nederland en België verkrijgbaar bij alle on- en offline boekhandels.

 

De link naar Ebook.nl: https://www.ebook.nl/…/9789082326345-het-labyrint-van…/

 

De komende periode zal er maandelijks nieuws zijn over Het labyrint van de ziel. In dit geval zeg ik letterlijk en figuurlijk: I’ll keep you posted! Het gebruik van Engels in deze post is natuurlijk al een eerste hint…..

Het labyrint van de ziel, normaal € 12,50, nu € 7,50.

Het labyrint van de ziel aanbieding maand mei

Over gedragsverandering in organisaties

De financiële crisis van 2008 heeft een stevige discussie aangezwengeld die tot op de dag van vandaag in alle hevigheid voortduurt en waarvan de essentie kan worden teruggebracht tot één woord: geld. Peter Drucker stelde al in 1997 dat ‘er bij een volgende economische recessie een eruptie aan bitterheid en minachting zal zijn voor de corporate opperhoofden die zichzelf met miljoenen hebben verrijkt’. Hij kreeg tien jaar later gelijk. Inmiddels worden exorbitante beloningen en de bonuscultuur vereenzelvigd met zelfverrijking en graaigedrag. De onderliggende vraag hierbij is: ‘Waarom verdienen sommige managers zoveel geld zonder zelf ook maar enig risico te lopen, terwijl professionals die dagelijks in de frontlijn strijden vaak schrikbarend lage salarissen verdienen?

Henk Hofland’s Cicero Consultants

Henk Hofland is vandaag overleden. Negen jaar geleden plaatste ik de onderstaande recensie van zijn boek ‘Cicero Consultants’. Een herplaatsing ter herinnering aan deze grote journalist en schrijver. Bijgaand:

Henk Hofland. De primus inter pares van de Nederlandse journalistiek. Uitgeroepen tot journalist van de vorige eeuw door zijn collega’s. Tachtig jaar inmiddels, maar ‘still going strong’. Zelf vond ik het altijd een beetje een zuurpruim. Tot ik een documentaire zag van KRO-Reporter en niet anders dan respect en bewondering kon opbrengen voor deze grand old gentleman van de Nederlandse journalistiek. Dit jaar verscheen zijn roman ‘Cicero Consultants’, tot mijn verbazing nauwelijks opgepikt door collega management-bloggers. Een boek met een cynische (dat dan dus weer wel) blik op onze tijd en ons leven dat tevens in een adem door een vernietigend oordeel velt over diverse beroepsgroepen. Gelukkig niet alleen over consultants.

Dit is het tweede deel (klik hier voor eerste deel) van commiment en communicatie, gebaseerd op mijn boek ‘Commitment de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties’.

2. Wees  duidelijk over wie betrokken is

Zowel bij het ontwerp als bij de uitvoering van het veranderproces dient helder te zijn wie wel, en wie niet, betrokken is. Hier gaan managers regelmatig de fout in. De managementteams en/of de veranderteams laten zich verleiden tot drie ineffectieve benaderingen:

Asterix en de filosofie van Frankrijk

‘Die Romeinen zijn gestoord’. Dat zou de vertaling vanuit het Frans moeten zijn van wat inmiddels een gevleugelde uitspraak is uit de Asterix stripboeken. ‘Rare jongens, die Romeinen’ werd het in de wat bravere Nederlandse vertaling, vaak uitgesproken door Obelix, de grote vriend van de Gallische naamgever van de met 350 miljoen verkochte exemplaren succesvolste Franse stripserie ooit. Bijna elk volk moet aan deze uitspraak geloven, na de Romeinen volgden de Engelsen, de Egyptenaren, de Grieken en ga zo maar door. Maar opmerkelijk genoeg niet de Duitsers, Spanjaarden en Zwitsers…met buurlanden gingen de auteurs blijkbaar voorzichtiger om. Zijn de Fransen xenofoob of vinden ze die buitenlanders weliswaar gek, maar eigenlijk toch stiekem heel interessant? De Fransen zouden de Fransen niet zijn als ze daar niet een legioen filosofen over hebben laten nadenken. Het moet namelijk wel inhoud hebben, intellectueel verantwoord zijn, anders kom je hier in dit land niet ver. Ook les Bandes Dessinées, de strips, nemen de Fransen namelijk heel serieus. Het is hun 9e kunstvorm. Een kijkje in de ziel van de Fransen, via strips, filosofen, rechtse intellectuelen, doemdenkers en de zingende cultuurdragers.

Sciences Humaines, Changer le Travail

Sinds enkele maanden ben ik veelvuldig te vinden in Frankrijk, Na enkele drukke maanden en veel gereis dwars door La Douce France tijd voor wat eerste bevindingen, gebaseerd op Franse vakliteratuur en eigen ervaringen. Na jarenlang gericht te zijn geweest op het Angelsaksische model (Balanced Scorecard; waardecreatie; performance indicatoren), is het Franse ondernemingsmodel in eerste instantie een verademing. Oftewel, de kloof tussen Rijnlands en Angelsaksisch management werd mij heel zichtbaar. Hier nu wat eerste observaties. De komende tijd zal ik met regelmaat over de bevindingen rapporteren en ook de verschillen tussen het Rijnlandse en het Angelsaksische model hierin meenemen.

Het lijkt zo belangrijk en is o zo sociaal wenselijk. Laat managers authentiek zijn. Wie kan daar nu tegen zijn? Niemand toch? Jezelf zijn op je werk in plaats van een in het gelid lopende medewerker, daar zal iedere CEO of topmanager blij mee zijn. Dat hoop je. Het tegendeel blijkt echter het geval te zijn. Je wordt aangenomen voor wat je kan en weet, je wordt ontslagen voor wie je bent. Doe maar gewoon en net zoals ons, dan doe je al authentiek genoeg.