Tag: Financiele sector

Zorg vooral dat je niet boven het maaiveld uitkomt. Hoe Nederlands wil je het hebben?

Mijn vorige bijdrage over authenticiteit heeft verrassend genoeg veel losgemaakt. Het artikel is veel gedeeld door lezers via Twitter, Facebook en vooral via Linkedin, wat in mijn ogen niets anders kan betekenen dan dat een (gevoelige) snaar is geraakt. De boodschap van het artikel is gericht geweest op de mogelijke (negatieve) neveneffecten van authentiek gedrag en leiderschap. Het uitgangspunt dat authenticiteit belangrijk is voor organisaties onderschrijf ik, evenals het feit dat als dit wordt ‘weggesaneerd’ het slecht is voor diezelfde organisaties (en betrokken mensen). Groepsgedrag leidt zelden tot de beste resultaten, zoals de Abilene paradox aantoont. Maar zijn (top)managers wel in staat om authenticiteit te waarderen, te koesteren en ten positieve te gebruiken? En moet de nadruk van de trainingen, opleidingen en adviezen niet bij hen liggen in plaats van bij de medewerkers? Bij het zorg dragen dat authenticiteit daadwerkelijk wordt gewaardeerd?

Het lijkt zo belangrijk en is o zo sociaal wenselijk. Laat managers authentiek zijn. Wie kan daar nu tegen zijn? Niemand toch? Jezelf zijn op je werk in plaats van een in het gelid lopende medewerker, daar zal iedere CEO of topmanager blij mee zijn. Dat hoop je. Het tegendeel blijkt echter het geval te zijn. Je wordt aangenomen voor wat je kan en weet, je wordt ontslagen voor wie je bent. Doe maar gewoon en net zoals ons, dan doe je al authentiek genoeg.

‘Kop dicht en doorwerken’, ‘Angstcultuur op werkvloer sociale werkplaats Op/Maat’, ‘Bonden hekelen “angstcultuur” bij politie’. Zomaar wat krantenkoppen van het afgelopen jaar. We zijn honderd jaar op weg met de managementwetenschap, we trainen managers suf over onderwerpen als (dienend) leiderschap, teambuilding en integriteit en wat is het resultaat in veel organisaties? De terugkeer van de angstcultuur.

Rockefellar Plaza, New York c. G. Vergouw

Klantgerichtheid, het blijft bij een mooi woord als het niet echt tot in de haarvaten van de medewerkers doordringt. Niet verwonderlijk dus ook dat volgens een bericht in De Telegraaf topmanagers uit de financiële sector nog steeds worstelen met de vraag hoe zij de klant centraal moeten stellen. De laatste jaren heb ik ervaring opgedaan met de ontwikkeling van simulaties en games die juist deze vraag beantwoordt. Hoe krijg je individueel gedrag en financieel gewin zodanig op een lijn, dat organisatie-belang en klant-belang beiden worden gerespecteerd?