Tag: Graaien

Deze maand verscheen een intrigerend nieuw boek over de consultancy markt, dat een vrij droevig beeld schetst van de staat van deze beroepsgroep. Nu behoor ik zelf tot deze groep, maar het verbaast me allemaal niet. Zo heb ik op deze site tenslotte al ruim 16 jaar geleden (!) een artikel geplaatst met de titel: Heeft u ook een hekel aan consultants? Dat werd toentertijd natuurlijk uitstekend gelezen!

En zelfs dát was natuurlijk lang niet het eerste artikel in zijn soort. Wat te denken van het boek The Witchdocters uit begin jaren negentig, waarin ook een negatief beeld over consultants wordt geschetst. Wat leveren ze nou eigenlijk op? Zijn ze nu echt de reorganisatiedeskundigen van weleer, of zijn we verworden tot regendansers?

Lees verder: klik door

Over gedragsverandering in organisaties

Waarom accepteren al die frontsoldaten zonder al te veel morren hun karige salaris? Dit is het tweede en afsluitende deel van het tweeluik over graaigedrag en harde werkers die te weinig krijgen.

Tijdens mijn studie was ik korte tijd leraar economie en handelswetenschappen op een Amsterdams lyceum. Mijn CV was nog bijna leeg en het leek mij een mooie manier om wat werkervaring op te doen. Er was in die tijd een enorm tekort aan leraren economie. De rector nam mij na een kort gesprek aan en voegde er direct aan toe: ‘wees maar niet te trots dat je bent aangenomen, je was de enige sollicitant’. Hoewel het werk best leuk was, bleek dat ik uiteindelijk per gewerkt uur slechts 3 gulden overhield. Toen ik de rector aangaf dat ik dan beter vakken kon gaan vullen, zei hij: ‘je werkt hier niet voor het geld, geen enkele leraar doet dat, je werkt hier voor een psychologisch inkomen’.

Over gedragsverandering in organisaties

De financiële crisis van 2008 heeft een stevige discussie aangezwengeld die tot op de dag van vandaag in alle hevigheid voortduurt en waarvan de essentie kan worden teruggebracht tot één woord: geld. Peter Drucker stelde al in 1997 dat ‘er bij een volgende economische recessie een eruptie aan bitterheid en minachting zal zijn voor de corporate opperhoofden die zichzelf met miljoenen hebben verrijkt’. Hij kreeg tien jaar later gelijk. Inmiddels worden exorbitante beloningen en de bonuscultuur vereenzelvigd met zelfverrijking en graaigedrag. De onderliggende vraag hierbij is: ‘Waarom verdienen sommige managers zoveel geld zonder zelf ook maar enig risico te lopen, terwijl professionals die dagelijks in de frontlijn strijden vaak schrikbarend lage salarissen verdienen?

Wat zien we in de dagelijkse praktijk aan concrete voorbeelden die ons kunnen helpen bij het voortijdig duiden van dergelijk excessief gedrag, waardoor we het in de toekomst kunnen indammen? Ik geef hier een selectie van zeven veelvoorkomende en zichtbare gedragingen. Dit is het afsluitende derde deel van de serie over zonnekoningengedrag, het eerste hoofdstuk (van 17) uit mijn boek ‘ Het dodo-effect, over gedragsverandering in organisaties’.