Tag: Innovatie

Leonardo Festival

Aanstaande zaterdag mag ik een bijdrage leveren aan het aan Leonardo da Vinci gewijde festival ‘Het oog van Leonardo’, waarin serendipiteit centraal staat. Een goede reden om drie artikelen over het onderwerp nog eens te herplaatsen, oorspronkelijk geplaatst in 2006. NB de voorstelling ‘Het oog van Leonardo’ van Egon Kracht is een aanrader.

Wat hebben de deze week gestarte grootste deeltjesversneller ter wereld (bij CERN in Zwitserland), het beroemde Viennetta-ijs van Unilever en acteur Harrison Ford (Indiana Jones) gemeen? Serendipiteit! Bij CERN gaat men op zoek naar elementaire deeltjes, zonder vooraf precies te weten wat men gaat vinden. En dat mag nu al zo’n € 6 miljard kosten. Het Viennetta-ijs van Ola is dankzij een toevallige gebeurtenis tot stand gekomen. En Harrison Ford? Die schrijft zijn succesvolle carrière toe aan serendipiteit. In dit artikel enkele voorbeelden van hoe het toeval van belang kan zijn bij het doen van cruciale ontdekkingen, voor organisaties, ondernemingen en personen.

Leonardo Festival

Aanstaande zaterdag mag ik een bijdrage leveren aan het aan Leonardo da Vinci gewijde festival ‘Het oog van Leonardo’, waarin serendipiteit centraal staat. Een goede reden om drie artikelen over het onderwerp nog eens te herplaatsen, oorspronkelijk geplaatst in 2006. NB de voorstelling ‘Het oog van Leonardo’ van Egon Kracht is een aanrader.

Het eerste serendipiteits-artikel is bijzonder vaak gelezen en er zijn boeiende reacties binnengekomen. Tijd dus om stap voor stap het onderwerp verder uit te diepen, maar wel op een ‘down to earth’ manier. Want hoewel (auto)biografieën en interviews met managers, captains of industry of consultants soms anders doen geloven, geluk en toeval spelen vaak net zo’n rol in de carrière als intelligentie, slimmigheid of briljante ideeën. Neem Morris Tabaksblat, voormalig CEO van Unilever en bekend van de ‘code Tabaksblat’, die over zijn loopbaan zegt: ‘een kwestie van toevalligheden en van het elimineren van mogelijkheden’ (1). Ook de ultieme manager van de vorige eeuw, Alfred Sloan van General Motors, liet merken dat toeval en geluk bepalend waren voor zijn carrière. Om het onderwerp serendipiteit zo concreet mogelijk te houden ga ik dit keer in op het ontstaan van veilingsite E-bay, Aad Ouborg met zijn huishoudelijke producten en Christoffel Columbus.

Leonardo Festival

Aanstaande zaterdag mag ik een bijdrage leveren aan het aan Leonardo da Vinci gewijde festival ‘Het oog van Leonardo’, waarin serendipiteit centraal staat. Een goede reden om drie artikelen over het onderwerp nog eens te herplaatsen, oorspronkelijk geplaatst in 2006. NB de voorstelling ‘Het oog van Leonardo’ van Egon Kracht is een aanrader. En dat zeg ik als niet-liefhebber van het genre.

Een onderwerp dat mij al bijna 20 jaar enorm boeit is dat van ‘serendipiteit’. Zelfs dusdanig dat ik jarenlang met het idee heb gespeeld een boek over dit onderwerp te schrijven. Maar ja, wie koopt een boek over een onderwerp dat nauwelijks bekend is in Nederland? Daarom zal ik deze zomer starten met een korte reeks artikelen die het onderwerp ook voor het voetlicht brengt van managers. Wat is eigenlijk ‘serendipiteit’? Waar komt het vandaan? Wat kan het betekenen voor managers? Wat zijn bekende voorbeelden? En waarom is het in mijn ogen een belangrijk onderwerp voor managers, iets wat tot op heden niet of nauwelijks is herkend in de management literatuur? Het zal allemaal aan de orde komen in een serie waar in ieder geval ikzelf al heel lang naar heb uitgekeken om te schrijven.

fabriekje open, fabriekje dicht c G. Vergouw

Onlangs was ik enkele weken in het buitenland om voor diverse groepen trainingen en lezingen te verzorgen, onder meer voor een groep managers afkomstig uit 35 landen en 5 continenten. Een prima manier om uit eerste hand te zien hoe cultuurverschillen uitwerken op leiderschap, besluitvorming en ondernemerschap. Is het huidige businessklimaat in Nederland echt zo anders dan elders in Europa? Missen wij in Nederland leiderschap? Of is iets anders nodig?

Tijdens de vakantieperiode worden enkele classics uit het bestand van 1minutemanager herplaatst, te beginnen met deze van 28 november 2005.

De laatste tijd weinig postings op de strafschop.nl, geheel tegen mijn gewoonten in. Na 12 jaar was het tijd voor een rustpauze en laten we eerlijk zijn, trainers en spelers brabbelen na elke wedstrijd hetzelfde mantra uit en veel interessants hebben ze niet te melden. Daar om is het des te leuk dat ik nu blij verrast ben met enkele uitspraken van Ajax trainer Frank de Boer. Ik ben kritisch op (vooral) trainers, omdat het vak bij velen al 40 jaar stil lijkt te staan en hun hopeloze strategieën en slappe uitvluchten na afloop inmiddels pijn aan in ieder geval mijn ogen en oren doen.

De laatste tijd verschijnen tal van horrorverhalen over de toekomst van de winkel. Die staat op ‘uitsterven’ door de opkomst van internet-aankopen en de digitalisering van het dagelijks leven. Ik zie het niet zo somber in en zie andere trends. Gebaseerd op een longitudinaal onderzoek over de periode 1989-2011 en op basis van diverse winkelstraten in Amsterdam en Den Haag, zie ik de volgende ontwikkelingen.

Peter Drucker heeft ooit gezegd dat ‘de beste kansen zichtbaar zijn, maar niet worden gezien’. Liever dan nieuwe kansen na te streven om een doorbraak uit een crisis te forceren, gaan managers op zoek naar het optimaliseren van de huidige praktijk. Daarvoor wordt gekeken naar ‘best practices’, soms binnen de eigen industrie, soms daarbuiten, om uiteindelijk het niveau van de marktleider na te gaan streven. Vroeger heette dat benchmarking. Zouden bedrijven als Apple, Amazon, Ebay, Google en Arcellor Mittal zich ook hebben opgetrokken aan best practices? Of toch hebben gekozen voor een ander business model?

De Kondratieff golf, een vijftigjarige golfbeweging die recessies en bloeiperioden kan verklaren

‘What goes up, must come down’. We hebben het dan niet meer alleen over de werking van de zwaartekracht, maar evenzeer over golfbewegingen die de ontwikkeling van de wereldeconomie kenmerken. Al in de jaren twintig van de vorige eeuw beschreef een Russische econoom de op- en neergaande beweging van de economie, een die over een periode van 50 jaar loopt. Verrassend genoeg een theorie die waarschijnlijk een van de beste verklaringen kan geven voor de huidige recessie.

Wat heeft een kleine markt als Finland aan Nederlandse ondernemers te bieden? De afstanden tussen de steden zijn groot en in hoofdstad Helsinki woont al 20% van de bevolking. Finland is daarentegen wel kapitaalkrachtig en er is zeker werk te doen voor de creatieve sector uit Nederland, zoals vormgevers en architecten. Want hoewel er natuurlijk altijd en overal bekende en beroemde bouwwerken zijn, men is er in de afgelopen decennia prima in geslaagd om kolossen te bouwen die niet alleen de kou, maar ook de goede smaak, trotseren.

Nederland is eigenlijk een derde wereld land. Onze belangrijkste exportproducten zijn agrarisch van aard of gericht op de doorvoer van energie (olie; gas). En hoewel we in Nederland allemaal vinden dat innovatie belangrijk is, het lijkt maar moeilijk van de grond te komen. Dat maakt innovatie een dankbaar onderwerp voor onderzoekers, managers en consultants. Mijn collegabloggers Edwin Lambregts en Richard Puyt hebben momenteel met hun Innovatief Organiseren veel succes. In een artikel in de Volkskrant van vandaag breken de hoogleraren en (voormalig) leden van de WRR (Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid) Van de Donk en Nooteboom een lans voor verrassing, ‘gekte’ en leerzaam falen om innovatie van de grond te krijgen. Mooi verhaal, maar of dat in ons land wordt geaccepteerd?