Tag: Plezier

Het was tot voor zo’n 10 jaar geleden een doodzonde om je als econoom bezig te houden met zoiets basaals als geluk. Economen moesten zich richten op welvaart, niet op welzijn. Het is mij tijdens mijn economiestudie nog flink ingepeperd. Economie moest verklaren waarom mensen keuzes maakten, maar geen oordeel vellen over de keuzes zelf. Economie was geen wetenschap die vragen over geluk, ‘wellness’ of de ‘quality of life’ moest beantwoorden. Dat lijkt nu te veranderen. Meer welvaart heeft er de laatste tien jaar niet voor gezorgd dat mensen zich beter of gelukkiger zijn gaan voelen. En dus is de tijd aangebroken voor economen om zich ook met het geluksvraagstuk bezig te gaan houden. In ‘The Economist’ (dubbelnummer 23 dec – 5 jan) stonden hierover boeiende artikelen. Een korte weergave. (boekcover: auteur Maarten C. Berg)

Durft u op feestjes en partijen nog uit te komen voor uw beroep of dagelijkse werkzaamheden? Of geeft u er een draai aan zodat u geen vervelende opmerkingen meer hoeft aan te horen? En bent u zelf trots op de producten en/of diensten van de organisatie waarvoor u werkt? De laatste tijd kom ik steeds meer mensen tegen die liever niet over hun werk praten en niet omdat ze dat normaliter niet leuk zouden vinden. En het zijn ook niet per se medewerkers van de belastingdienst, de politie, de jeugdbescherming of DE bank die liever over andere zaken praten! Ook bij veel medewerkers van andere organisaties ontbreekt de trots op het eindproduct, de organisatie, het management of de collega’s. Mogen en kunnen we in Nederland wel trots op iets zijn? En zo ja, helpt het organisaties als medewerkers trots zijn op hun werk? (Dit artikel is eerder geplaatst op 30 maart 2007 en was lange tijd een van de minst gelezen artikelen op deze site…totdat Rita Verdonk met Trots Op Nederland op de proppen kwam! )

Afgelopen zaterdag stond in het Financieele Dagblad een artikel over de ontwikkelaar van de Blackberry, het zakelijke apparaatje waarmee je wereldwijd kunt internetten en e-mailen. Jim Balsillie, eigenaar en medebedenker van het management-speelgoedje, sprak enkele woorden die mij blijkbaar weer raakten en tot dit artikel aanleiding gaven. Je leest en hoort dit soort statements vaker, en in mijn ogen wordt de kern van de zaak er mee geraakt: “(..) de grootste succesfactor is toch wel de lol die we er aan beleven.” Grote ondernemers en managers spreken vaak dit soort volgende woorden uit: “ik heb er plezier in”, “het gaat om de lol”, “we lachen veel”. Hoe zit dat bij U op het werk?