Tag: Verbinding

Onlangs zag ik een reactie op Linkedin staan dat quotes ‘uit’ zijn. Dat kan zijn door de overvloed aan plaatsen waar ze tegenwoordig worden gebruikt, maar volgens mij zijn quotes juist ‘tijdloos’ en ‘hip’, hetgeen van veel oeuvres niet gezegd kan worden. Een quote van Simon Vestdijk? Prima! De hele Anton Wachter cyclus van dezelfde auteur lezen? Prachtig, maar wie doet dat nog? Het werk van Marcel Proust integraal gelezen? Gelooft u het zelf? De grootste kenner van Proust in Frankrijk moest zelfs toegeven dat niet gedaan te hebben. Wie weet zet juist dan een quote een lezer aan zich eens verder te interesseren voor het werk van de beste man.

Niet alleen daarom, maar gewoon omdat het leuk is, ben ik vorige week begonnen met het plaatsen van quotes uit mijn eigen oeuvre. Niet alleen quotes van mijzelf overigens, maar gewoon quotes die in mijn werk zijn opgenomen om zaken te verduidelijken, illustreren of gewoon omdat ze in het werk passen. De komende tiijd zal ik uit mijn 11 boekpublicaties en zo’n 500 artikelen quotes blijven publiceren. Tegen de stroom in waarschijnlijk, maar is dat sowieso niet kenmerkend voor mijn werk? De quotes zijn dagelijks terug te vinden op mijn Instagram account Het labyrint van de ziel. (genoemd naar mijn laatste publicatie)

Bijgaand de quotes 1-3

‘Als je wilt dat iets NIET verandert, dan moet je een commissie oprichten’
Paus Fransiscus. Uit: De Managementmonolgen, blz. 11.
(NB vlak daarna richt hij zelf een commissie op…waar we nooit meer iets over hebben gehoord;-))

‘Verwondering is een grote “gelukkig maker” en het kost niets behalve interesse hebben en belangstelling tonen. In mensen, dieren, dingen.’
Uit: levensgenieter Dio tegen Jason in Het labyrint van de ziel, p. 179.

‘Commitment: een vrijwillig aangegane, maar niet vrijblijvende afspraak of belofte’
Uit: Commitment, Gyuri Vergouw

NB ik zocht naar een goede definitie van het begrip commitment, maar zelfs Van Dale gaf toentertijd ‘Commitment =….Commitment’. Dus ben ik zelf maar aan de slag gegaan. De definitie doet het goed bij eenieder die zoekt naar betrokkenheid en bevlogenheid die verder gaat dat mooie beloften. Afspraak is afspraak, anyone?

NB 2 De genoemde boeken zijn nog overal in Nederland en Vlaanderen on- en offline verkrijgbaar, bijvoorbeeld hier: https://www.boom.nl/auteur/110-1618_Vergouw

Op 22 februari a.s. ben(t) u/je welkom bij de Vereniging Strategie & Beleid, waar ik zal spreken over mijn boek Commitment, over betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties…en over andere hoofdstukken uit mijn oeuvre…. De bijeenkomst is voor leden van de vereniging gratis te bezoeken, niet-leden betalen 55,–.  Voor aanmelden zie onderaan bericht!!! Bijgaand de tekst van de uitnodiging.

Uitnodiging VSB-bijeenkomst d.d. woensdag 22 februari 2023

Geachte leden, niet-leden, gasten en introducees,

Namens het VSB-Bestuur nodig ik u van harte uit voor de komende VSB-bijeenkomst d.d. woensdag 22 februari a.s. die dit keer weer zal plaatsvinden bij Sociëteit De Unie

in Hilversum.

Locatie : Sociëteit De Unie

                  ’s Gravelandseweg 57

                  1217 EH Hilversum

Titel presentatie :    Commitment “ De belofte  van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties “

Spreker: Gyuri Vergouw

Gyuri Vergouw is econoom, organisatieadviseur, auteur en toezichthouder. Sinds 1989 is hij actief als managementconsultant en veelgrvraagd spreker over managementvraagstukken in binnen- en buitenland. Hij heeft vele tientallen consultancy en interim-management opdrachten uitgevoerd en grote reorganisaties bij multinationals en overheden begeleid. Vergouw heeft honderden artikelen over management en het adviesvak gepubliceerd en is sinds 1997 als hoofdredacteur verbonden aan ManagementSite.nl.

Publicaties van zijn hand zijn onder meer Sabbatsverlof (1999), De Strafschop (2000/2003), De laatste minuut (2006), Commitment (2013) en Bondscoach (2014). In 2007 ontving hij de Professionaliseringsprijs van de Vrije Universiteit van Amsterdam voor zijn blijvende bijdrage aan het Nederlandse adviesvak. Wat Gyuri opvalt en stoort is dat in alles wat geschreven wordt over strategie en met name de uitvoering ervan is dat niet of nauwelijks wordt ingegaan op betrokkenheid van de top en medewerkers, met een goed Engels woord commitment. Hij schreef hier een buitengewoon interessant boek over en beschouwt commitment als een onmisbare schakel tussen strategie en uitvoering.

Over gedragsverandering in organisaties

Bijna op de dag af publiceerde ik zeven jaar geleden Het dodo-effect, over gedragsverandering  in organisaties. Een van de hoofdstukken behandelt het bestaan en het tegengaan van een angstcultuur in organisaties, een ook toen al veelvoorkomend maar niet of nauwelijks besproken onderwerp in de managementliteratuur. natuurlijk, er waren boeken over neurotisch gedrag en over ‘Bokito’s’ op de werkvloer, maar over het begrip angstcultuur kon ik toen niet of nauwelijks iets vinden behalve artikelen in kranten en vakbladen die aangaven dat dit speelde in organisaties. Over oorzaken  en oplossingen bleek echter niets te vinden, terwijl over wat blijkbaar wat meer aansprekende onderwerpen als cultuurverschillen tussen landen kasten vol geschreven bleken te zijn. Dat vond en vind ik nu nog een omissie in de wereld van de managementliteratuur. In een voorpagina interview voor Managementboek Magazine gaf ik daarom toen aan dat hierover weleens wat meer geschreven mocht worden. Sindsdien is er zeker over geschreven, en zoals de case van DWDD blijkt er nog steeds veel werk te liggen op het gebied van gedrag in organisaties. Ik herplaats daarom mijn (ingekorte hoofdstuk) in twee posts op deze site. Volgende week volgt deel 2. Ik hoop dat organisaties, maar vooral leidinggevenden en medewerkers er hun voordeel mee doen.Er is veel werk aan de winkel, zoveel is duidelijk.

– start artikel –

En ja hoor, daar is er weer een: ‘Inspectie doet onderzoek naar ‘angstcultuur’. Je kan er de klok op gelijkzetten: ‘Kop dicht en doorwerken’, ‘Angstcultuur op werkvloer sociale werkplaats’, ‘Bonden hekelen “angstcultuur” bij politie’. Zomaar wat koppen die je met enige regelmaat in de krant tegenkomt. Ze spreken over een angstcultuur binnen ziekenhuizen, hogescholen, de belastingdienst, provincies, gemeenten, de politie, het leger, ministeries, multinationals, zelfs in hele sectoren. Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig? Waar te beginnen als we dit willen oplossen?

Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties

Wat is commitment nu eigenlijk precies, en hoe krijg je het? Als het zo belangrijk is, waarom doen de meest gerenommeerde managementauteurs het in hun oeuvre vaak af met slechts één enkel zinnetje? Terwijl de toepasbaarheid van hun theorieën vrijwel geheel afhangt van het aanwezige commitment? Waarom lopen veel managers liefst met een grote boog om de materie heen als het ter sprake komt? En hoe is het mogelijk dat het begrip zelfs bewust uit managementmethodieken wordt geschrapt alleen omdat managers tijdens een testrondje er allergisch voor blijken te zijn?

De laatste maanden merk ik een hernieuwde belangstelling voor begrippen als betrokkenheid en bevlogenheid. Nu zijn deze begrippen nooit ver weg in de belangstelling van mangers en consultants en zijn ze ‘tijdloos’. Desondanks denk ik dat juist in economisch voorspoedige tijden aandacht voor met name betrokkenheid zeer belangrijk is. En er zijn ook veel misvattingen over de begrippen. Zo zijn juist 50 plussers vaak bevlogener en betrokkener bij de goede zaak dan jongere medewerkers. Ik hoorde onlangs een professional uit het hotelwezen klagen dat jonge medewerkers nauwelijks vast te houden zijn en in sommige gevallen het hele team jaarlijks volledig is vernieuwd. Ondanks alle gunstige arbeidsvooraarden. ‘We doen er alles aan, maar voor je het weet zijn ze weer vetrokken naar Australie’.

Een ander voorbeeld is de HRM-directeur van een populair snoepgoedmerk die mij vertelde dat zij regelmatig benaderd werd door jongeren die het ‘merk’ wel cool vonden, maar toch graag op voorhand wilden weten a) wat zij konden verdienen b) of het bedrijf sabbaticals en langdurige verlof vergoedde 3) studiekosten op zich nam, vooral voor een MBA en 4) welke andere secundaire arbeidsvoorwaarden er waren die de sollicitant over de streep konden trekken. Ik geef die jongeren geen ongelijk, zeker niet met de huren die in mijn regio aan hen worden berekend (Amsterdam), maar het geeft ook een nieuwe problematiuek aan voor werkgevers. Hoe hou ik werknemers vast, en hoe zorg ik er voor dat de bevlogenheid zich tijdens het werk toch vooral richt op de organisatie?

Ik vind darom een begrip als commitment ook beter geschikt om in organisaties te hanteren dan sec bevlogenheid, ook wel engagement genoemd, of betrokkenheid. Je kan tenslotte enorm bevlogen zijn, maar niet bij het dagelijkse werk. Idem dito geldt dit voor betrokkenheid. Commitment definieer ik dan ook als een ‘vrijwillig aangegane, maar niet vrijblijvende afspraak of belofte’. Lees: afspraak = afspraak. Dat willen we allemaal, maar als puntje bij paaltje komt, loopt een groot deel ervan weg. Terwijl het niet zo strikt hoeft te zijn zoals het er staat. Maar hoe dat zit, dat kan je teruglezen in diverse artikelen op ManagementSite.nl (gratis) of in mijn boek ‘Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid’.

Meer info? Lees dan deze verhalen! Of bestel het boek bij Businezz.nl of ManagementBoek.nl

Commitment, een grote sprong voor managers

Commitment: hoe krijg je het, hoe verlies je het?

Over gedragsverandering in organisaties

De eerste twee delen uit deze serie over rouwverwerking in organisaties zijn enorm vaak doorgelinkt en gelezen. Dat geeft aan dat dit onderwerp leeft en dat managers en medewerkers naarstig op zoek zijn naar informatie over dit onderbelichte onderwerp. Met de serie wilde ik het onderwerp nieuw leven inblazen, al zijn er genoeg professionals die zich hier dagelijks mee bezig houden. Sommigen menen dat de vijf fasen van Kubler-Ross hun beste tijd hebben gehad. Wie behoefte heeft aan verdere verdieping in het onderwerp verwijs ik graag naar de gespecialiseerde literatuur hierover. Voor mij gaat het vooral over de rol die de manager zelf kan hebben bij het aan boord houden van de medewerkers die rouw aan het verwerken zijn. In dit laatste deel een voorbeeld hiervan en enkele do’s en don’ts.

Over gedragsverandering in organisaties

In het eerste deel heb ik de vijf fasen van het rouwverwerkingsmodel van Kübler-Ross besproken. Het doorlopen van alle fasen is hier net als bij Kübler-Ross chronologisch weergegeven. Zoals eerder vermeld zal echter niet altijd sprake zijn van een dergelijke chronologische structuur in de verwerking van de rouw. Er zijn inmiddels diverse verfijningen van het model beschikbaar, maar de vijf fasen bieden een mooie eerste mogelijkheid om de wijze waarop rouwverwerking plaatsvindt beter te begrijpen en kunnen helpen bij medewerkers die blijven hangen in een van de fasen. Hierbij is de fase van de depressie de gevaarlijkste. Verslaving en suïcidale gedachten liggen op de loer.

Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties. Vergouw

De emotionele binding van managers en medewerkers met een project of organisatie is van cruciaal belang, of zoals managementgoeroe Tom Peters zegt: ‘Mensen kunnen serieuze emotie, commitment en energie ruiken van een kilometer afstand.’ We missen dat commitment echter in het dagelijks leven: wat wil je als we dagelijks te horen krijgen dat men ‘er nog even naar gaat kijken’, ‘het meeneemt en er later op zal terugkomen’ of ‘het echt heel erg interessant vindt’. De vrijblijvendheid straalt er vaak van af. Dat voelen we, dat merken we. En dat terwijl we juist managers, medewerkers, sporters en trainers zoeken met waarachtige authenticiteit, betrokkenheid en bevlogenheid. Mensen met hart voor de zaak die ‘er voor gaan’.

Er zijn van die woorden en begrippen die plots erg in zijn en waarover iedereen een mening kan en mag hebben. Denk aan work-life balance, enneagram; cultuur; E.Q., ethiek en coaching. het zijn zo maar wat container begrippen die plots midden in de (management) belangstelling staan. Een mooie toevoeging is het woord ‘Passie’. Vroeger werd het begrip vaak geassocieerd met kunstenaars of religie, nu moeten ook managers en medewerkers vol ‘passie’ zitten. Zonder passie geen succes?

N.B. lees ook eens de reacties en de voorspellende waarde hiervan, bevlogenheid het buzzword van 2010, welnee, van 2013! De zoektocht naar een beter begrip heeft geleid tot mijn boek ‘Commitment’, de kiem werd echter al gelegd in 2007!

Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties. Gyuri Vergouw

Zijn managers wel écht bevlogen en betrokken bij hun organisatie, de klanten en de medewerkers, of is men meer bezig met persoonlijk belangen, het nastreven van eigen doelen? In zijn nieuwe boek Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties gaat auteur Gyuri Vergouw dieper in op vragen als wat is commitment en hoe kan je het krijgen of versterken? N.B. Dit is het persbericht behorende bij mijn nieuwe boek ‘Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties’ dat op 6 juni 2013 is verschenen.

Commitment staat als onderwerp al jarenlang bovenaan de managementagenda. Managementgoeroes als Tom Peters en Peter Drucker geven in hun werk aan dat zonder commitment hun hele gedachtegoed op drijfzand gebouwd is. Verrassend dus dat er tot nu toe nog geen managementboek is verschenen dat het onderwerp integraal behandelt.

‘Commitment is een heel eenduidig en helder begrip, je gaat het vrijwillig aan maar het is niet vrijblijvend. Daarom reikt het begrip ook veel verder dan populaire managementonderwerpen als passie, betrokkenheid of bevlogenheid’ zo vervolgt Vergouw, ‘commitment daarentegen richt zich op zaken als ‘afspraak is afspraak’, wederzijds belangen afwegen en zich gezamenlijk richten op heldere doelen. Zaken waar bijna alle organisaties dagelijks mee worstelen’.

Een uiterst zorgwekkende ontwikkeling is dat een klein deel van de managers de afgelopen jaren vooral bezig is geweest met pseudo-commitment. Dan ga je uit van vooral de eigen doelstellingen na te streven. Dit wordt inmiddels het ‘ontbrekend moreel kompas’ genoemd. ‘Juist daar waar het persoonlijk commitment, het nastreven van eigen doelen, het organisatorische commitment heeft overvleugeld, daar is het de laatste jaren fout gegaan’, aldus Vergouw, ‘Denk maar aan Amarantis, COA, Vestia, de financiële sector. Het als zaligmakend binnengehaald Amerikaans managementmodel blijkt vooral gericht op persoonlijk gewin en veel minder op het welzijn van de organisatie. Dat heeft tot enorme problemen geleid in veel organisaties als onderwijsinstellingen en diverse financiële instellingen.’

Voor zijn boek gebruikte Vergouw zijn 25 jaar ervaring als consultant, praktijkgevallen, internationale wetenschappelijke onderzoeken en interviews met ervaringsdeskundigen die ieder voor zich op eigen manier invulling geven aan het begrip commitment, van de directeuren van het Muiderslot en het Olympisch stadion, wetenschapper Prof. Dr Willem Mastenbroek en auteur Mirella Visser tot de Nederlandse honkbalcoach Robert Eenhoorn en rocker Phil Tilli.

Commitment.

De belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties

door Gyuri Vergouw

isbn 9789024402359 | Paperback & gratis e-book | 206 blz. | € 24,90

Te koop via onder meer Managementboek.nl:
http://www.managementboek.nl/boek/9789024402359/commitment-gyuri-vergouw

Commitment
de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties Gyuri Vergouw