Boekpresentatie uitgeverij Nieuw Amsterdam, Marieke Groen - Koortsgloed

Gisteren was ik aanwezig bij de boekpresentatie van de nieuwe roman Koortsgloed van Marieke Groen, bij de jonge uitgeverij Nieuw Amsterdam (o.m. Hard Gras) verschenen. Wat heeft dat met management te maken? Alles en niets. Ik geniet van dergelijke bijeenkomsten omdat ik 'het vuur in de ogen' zie van mensen die het verschil willen maken. Die passie in hun werk hebben en stoppen. Ziet u dat nog vaak?

Marieke Groen mag bij u (nog) niet bekend zijn, ze heeft toch al een klein maar fijn oeuvre. Ik zal niet ingaan op haar literaire kwaliteiten, want daar heb ik absoluut geen verstand van. Dat is een pad dat ik niet moet betreden. Daarom heb ik aan het eind van het artikel een kort fragment opgenomen waarbij u zelf kunt beoordelen of haar schrijfstijl u aanspreekt.

Voor mij is tijdens zo'n bijeenkomst het ontmoeten van auteurs die helemaal gaan voor hun werk ook belangrijk, ik zie de passie die ze voor hun werk hebben. Ik vind dat veel mensen uit het bedrijfsleven en de overheden daar soms wel een voorbeeld aan kunnen nemen. Het is die nietsontziende drive om het ultieme boek of kunstwerk tot stand te brengen. Natuurlijk zijn ook auteurs op zoek naar succes en zodoende een beetje geluks- c.q. goudzoekers, maar zonder passie en liefde voor hun werk lukt het sowieso nooit.

Wat geeft u passie in uw werk? Waar zou u helemaal voor willen gaan om het voor uzelf of voor de organisatie te bereiken? En....wat zou u ervoor willen opgeven? Moeilijke vragen, voor iedereen inclusief mijzelf. Maar volgens mij gaat het daar uiteindelijk wel om bij werk dat leuk moet blijven.
Fragment uit boek:Het is januari en hoogseizoen in Thebe. Het wemelt niet alleen van de toeristen, maar ook van de archeologische teams. Onder hen is een Nederlands team dat met behulp van een antieke papyrusrol pogingen doet het graf van Siptah de Tweede te lokaliseren.
‘Hoe lang bent u hier al bezig?’ vraag ik Van Backhuyzen, als iedereen zich rond de bouwkeet heeft verzameld waar het materieel in wordt bewaard.
Hij kijkt me even aan, alsof hij niet gewend is dat hem vragen worden gesteld. ‘Dit is het derde jaar.’
‘Dan hebt u vast al heel wat gevonden.’
'Maar nog niet wat ik zocht.’
‘Waar…’ ik aarzel, ‘trekt u de grens? Wanneer besluit u dat het mooi is geweest?’
‘Als ik de graftombe van Siptah heb blootgelegd, uiteraard.’
Hij begrijpt me niet. Ik twijfel, maar besluit het toch te vragen: ‘En wat als u het graf nooit vindt?’
Van Backhuyzen kijkt over mijn schouder in de verte. Even denk ik dat hij me niet heeft gehoord. Dan richt hij zijn blik weer op mij.
'Vorig jaar besloot ik het archeologische seizoen af te sluiten met een vakantie in Saoedi-Arabië. Toen ik daar eenmaal was, wilde ik van de gelegenheid gebruikmaken om een bezoekje aan Mekka te brengen. Ik huurde een auto en hoefde alleen maar de borden te volgen. Maar een paar kilometer voor Mekka verscheen er een bord langs de weg met de tekst: LAATSTE AFSLAG VOOR NIET-GELOVIGEN.’ Hij legt een hand op mijn schouder. ‘Als je als niet-gelovige naar Mekka wilt, kom je er nooit terecht.’

Koortsgloed

Marieke Groenpaperback € 16,50
ISBN 90 468 0075 X