De Nederlandse deelneemster aan het Eurovisie Songfestival is al enkele maanden bekend: Edsilia Romley gaat ons land vertegenwoordigen en zal waarschijnlijk laatste worden met haar liedje. Het nummer mocht zij gisteren zelf (deels) kiezen. Het werd verrassend genoeg een compositie van haar echtgenoot. Veel kan je Rombley c.s niet verwijten. Het Nederlands organisatiecomitie des te meer. Vriendjespolitiek en niet kwaliteit bepaalt de uitzending naar Finland. 1minutemanager pakt de handschoen op!
Zondagavond. Een prachtige avond voor een Nederlandse voorronde van het Eurovisie Songfestival. Vroeger was dat nog leuk, met deelnemers van wisselende klasse en achtergrond. Dit jaar is echter al in september 2006 door de Nederlandse organisatie gekozen voor spontane spring-in-'t-veld en zangeres Edisilia Rombley. Zo'n tien jaar geleden zong zij tenslotte 'Hemel en Aarde', een leuk liedje dat goed gezongen tenslotte de hoogste positie voor Nederland in de laatste 30 jaar behaalde op het Eurovisie Songfestival. En in al haar wijsheid koos de organisatie dus voor deze, overigens zonder meer sympatieke, zangeres wiens carriere danig in het slop is geraakt. Sinds 1998 heeft deze leuke jonge vrouw met mooie stem geen hit meer gescoord, en hetzelfde zou je van echtgenoot Tjeerd Oosterhuis, componist van het winnende nummer, kunnen zeggen. Zijn zuster Trijntje zingt inmiddels veertig jaar oude nummers van Burt Bacharach, die blijkbaar vernieuwender zijn dan recent werk van haar broer.
Edsilia kreeg de keus uit drie nummers, waaronder een nummer van haar man Tjeerd Oosterhuis, een nummer van Tjeerd Oosterhuis en, inderdaad, een nummer van Tjeerd Oosterhuis. De grote verrassing was dan ook dat zij koos voor een nummer van Tjeerd Oosterhuis.
Helaas gaan we met dit nummer geen potten breken in Finland, want het is een niemandalletje dat iedere rechtgeaarde tekstschrijver direkt in de prullenbak zou gooien.
In de ondersteunende jury ontbrak helaas vader Huub Oosterhuis, hoewel hij waarschijnlijk wel zijn zegen aan het nummer had gegeven (hoewel ook hij 'Hemel en Aarde' waarschijnlijk meer apprecieert). Wel in de jury opmerkelijk genoeg de ambassadeur van Finland, waar de finale dit jaar geprogrammeerd staat. Opmerkelijk, want het Finse culturele beleid biedt (internationaal!), zo weet ik uit eigen ervaring, geen ruimte voor sponsoring van popmuziek en jeugdcultuur. Wel subsidieerde men in 2006 een lokale braderie in de Nederlandse provincie waar men enkele Finse vrouwen naar toe stuurde om te...droogbloemschikken. Kortom, de ideale persoon om een lied voor het festival te selecteren.
Kort voor de finale van gisteren heeft de 1minutemanager nog getracht zijn belofte aan de lezers van deze site waar te maken door via zijn netwerk contact te zoeken met betrokkenen bij het festival. De finale is tenslotte in Finland en wat is erg bekend en ooit begonnen in Finland? Inderdaad: luchtgitaar. Waarom nou niet nagedacht over een van de vele gekke Finse 'sporten' en deze verwerkt in een compositie of choreografie? Air Guitar is tenslotte al in zo'n 10 Europese landen een begrip en het Finse publiek krijg je zeker mee. Nee hoor, we sturen een zangeres. Net zoals twintig andere landen die vaker betere nummers en vertegenwoordigers sturen.
Kortom, een genante vertoning. Vol vriendjes- en achterkamertjespolitiek. Jammer ook voor Edsilia en Tjeerd die beter verdienen en beter kunnen. Maar zou u een monopolieposite weigeren als die u werd aangeboden? Uitschakeling in de voorronde is zeker. Zet uw geld maar op plaats 38. Een gemiste kans. Nu duidelijk is dat betrokkenen als Cornald Maas en Paul de Leeuw geen internationale smaak hebben, is het voor het organisatie tijd een andere weg in te slaan en schoon schip te maken. Het mag dan nergens over gaan, Rombley c.s. vertegenwoordigen wel Nederland (en dus u en ik) in Finland. Ach, als we worden uitgeschakeld, zal vast worden gezegd dat de Europese vriendjespolitiek er voor gezorgd heeft dat we geen punten kregen van landen als Moldavie (12 punten voor Roemenie en v.v.). Geef deze landen eens ongelijk. In Hilversum is het nog veel erger.
En
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Niet dus. Gisteravond zag ik haar na tien jaar bezig te Helsinki: Edsilialief, waar ben je in godsnaam gebleven!? Al die kilo's glimmende krullen en daaronder die twee gloeiende kolen! Als ik toen wist wat ik nu weet, had ik persoonlijk ingegrepen! Welke mensen besloten je eruit te laten zien als het opgeschoren eindexamenstuk van een verkeerde kappersschool uit Zuid Limburg? En wie besloot er jou een liedje te laten zingen waarvan zelfs een Schaikse fanfaredirigent weet dat het tot niets leidt? Jaja, ik weet 't. En iedereen weet het; vernieuwing en gevoel voor oorspronkelijkheid zijn eigenschappen waarvan ze in de achterkamertjes van Hilversum nog nooit hebben gehoord. Iedere zonnebankbarbie met lichtblauwe lenzen kan zich in Hilversum gratis styling-expert noemen en in veelbetaalde paneltjes zonder enige consequentie de meest tenenkrommende adviezen voortbrengen. Niemamd zegt toch wat! Met wat de laatste editie Rombley op de planken zette, hebben we dus meteen te pakken waar dit land aanwijsbare economische schade mee oploopt: door in alles dat we bedenken en maken te kiezen voor consensus, dus voor middelmatigheid. Niemand tegen de schenen trappen; vooral doen wat de meeste kijkers willen zien en horen. Proberen iets geheel nieuws en oorspronkelijks van de grond tillen? Iets wat waarvan je slechts een vermoeden hebt dat het goed zal vallen? Nee meneer. Daar hebben ze in Hilversum nooit van gehoord. Sterker nog: ze weten niet eens waar je het over hebt! Het devies daar is nu eenmaal: kopen of jatten. Kijkcferterreur. Trots vertel ik u dat ik, vanuit mijn positie als innovatie consultant, steeds sneller terrein win op deze nationale middelatigheid. Want innoveren is namelijk niet bedrijven helpen nieuwe ideetjes of machinetjes te laten uitvinden. Innoveren is eerst: de ramen flink tegen elkaar openzetten. Heel scherp analyseren wat de samenleving eigenlijk echt wil en in de toekomst zal gaan willen. Samenwerken met (vooral) andere disciplines. En dan - met inzet van alle creativiteit - spetterend en oorsponkelijk antwoord geven...
Met één enkele uitzondering. Dat Edsilia voor het ondanks alles TOCH durven neerzetten van een nummer dat even pikant smaakt als een kopje thee van een zakje dat 10 x gebruikt is.
Ik ben het wel eens met Jan Jaap, maar heb wel bewondering voor het feit dat Edsilia ondanks de artistieke bloedarmoede van haar echtgenoot het heeft gedurft er te gaan staan. En hoe !!!!
Ze heeft van een 4-min aan echtelijke creativiteit een 8-plus aan artistieke prestatie neergezet.
Ze heeft kloten en een goeie performance. En ze beroert. Ging het daar niet om bij muziek? Chappeau!.
Voor het overige: we moeten ophouden met ons af te zetten tegen het Balkan-onderonsje.
Zou het niet zo kunnen zijn dat onze collectieve muzikale verwatering hoognodig nieuwe impulsen kan gebruiken? Desnoods zoals die van de (verwaterde) Bulgarije vertoning? Haar vader slaat haar de tent uit bij zoveel verkwanseling van wat ECHT goed is daar, maar gelukkig voor haar heeft ie waarschijnlijk geen TV.
Maar, we hebben een Nationale herkansing: in de finale gaat Paul de Geeuw héél Europa en verre omstreken waarschijnlijk weer vergasten op vunzigheden zoals alleen hij dat kan en daarmee Nederland voor alle naties weer in de taai drukken. Driewerf BAH-BAH-BAH voor de keuzes die rond dit soort evenementen gemaakt worden.
Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie consulent